Ο Πεφωτισμένος Δαφνοστεφανωμένος Αχιλλέας και οι ομιλούσες πελίες "πελειάδες " της Δωδώνης
Σ Ιλιάδος 203
Ἡ μὲν ἄρ᾽ ὣς εἰποῦσ᾽ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ὦρτο Διῒ φίλος· ἀμφὶ δ᾽ Ἀθήνη
ὤμοις ἰφθίμοισι βάλ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν,
ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων
χρύσεον, ἐκ δ᾽ αὐτοῦ δαῖε φλόγα παμφανόωσαν.
ὡς δ᾽ ὅτε καπνὸς ἰὼν ἐξ ἄστεος αἰθέρ᾽ ἵκηται,
τηλόθεν ἐκ νήσου, τὴν δήϊοι ἀμφιμάχωνται,
οἵ τε πανημέριοι στυγερῷ κρίνονται Ἄρηϊ
ἄστεος ἐκ σφετέρου· ἅμα δ᾽ ἠελίῳ καταδύντι
πυρσοί τε φλεγέθουσιν ἐπήτριμοι, ὑψόσε δ᾽ αὐγὴ
γίγνεται ἀΐσσουσα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι,
αἴ κέν πως σὺν νηυσὶν ἄρεω ἀλκτῆρες ἵκωνται·
ὣς ἀπ᾽ Ἀχιλλῆος κεφαλῆς σέλας αἰθέρ᾽ ἵκανε·
Και ως αναχώρησε η θεά, πετάχθηκεν ο θείος
Πηλείδης· τότε η Αθηνά τους εξαισίους ώμους
με την άλκιμη τού εσκέπασεν αιγίδα κροσσωμένην.
205Με νέφος εστεφάνωνε χρυσό την κεφαλήν του,
και άναβε φλόγα ολόλαμπρη μέσ᾽ από κείνο η θεία.
Και όπως μακρόθεν φαίνεται και φθάνει ως τον αιθέρα
καπνός από περίβρεκτην πολιορκημένην χώραν·
με αγών᾽ από τα τείχη τους ολημερίς παλαίουν
και ο ήλιος άμα βυθισθεί πυκνές φωτιές αστράφτουν
να φθάσ᾽ η λάμψη από ψηλά στους γείτονες και δράμουν
ίσως με τα καράβια τους στον όλεθρον σωτήρες,
όμοι᾽ από την κεφαλήν πετιόνταν του Αχιλλέως
ως τον αιθέρ᾽ αναλαμπή·
σε ιερά Δένδρα της Απειρωτάν Γαίας ....την Εποχή του Κριού και της Αλώσεως της Τροίας
Αστραία ©©
Η Αθηνά Σοφία ανάβει το πυρ στου Αχιλλέα... την κεφαλίδα
ΑπάντησηΔιαγραφήἡνίοχοι δ᾽ ἔκπληγεν, ἐπεὶ ἴδον ἀκάματον πῦρ
δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς μεγαθύμου Πηλεΐωνος
δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.Σ Ιλιάδος 225
και οι κυβερνήτες ηνίοχοι όλοι
έκπληκτοι έβλεπον απ᾽ το ακάματον πυρ, που επάνω εις του μεγάθυμου Πηλίδη, την κεφαλήν αδάμαστη δεινή φωτιά φεγγοβολούσε, όπως την άναβε η Αθηνά