Η νηπιοσύνη της μωρίαςα Οδυσσείας
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.Η λέξη μωρία μωρός μωρό δεν απαντάται στα Ομηρικά Έπη.
Συναντούμε τις λέξεις παις παιδί και νήπιος με διττή σημασία,
αυτή του μωρού, μικρού σε ηλικία και του ανόητου, του ανεύθυνου
με βαριά ομηρική ετυμηγορία.
Το προοίμιο της Οδύσσειας αρχίζει με τους συντρόφους του Οδυσσέα που χάνονται όλοι στο νησί στα Βόδια του Ήλιου νήπιοι όντες.
Τελειώνει με την αναμέτρηση του Οδυσσέα με τους μνηστήρες τους οποίους ο Όμηρος ονομάζει επίσης νήπιους.
Γιατί άραγε;
Γιατί ο Όμηρος χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη για τους αγήνορες μνηστήρες
Γιατί οι μνηστήρες είναι νήπιοι;
Η λέξη αυτή περιγράφει τη νηπιακή κατάσταση της συνείδησης των μνηστήρων.
Μπορεί τα μωρά, τα μικρά παιδιά να είναι χαριτωμένα και να δικαιολογούνται για όλες τις πράξεις τους ως ανεύθυνα, αλλά ένας ενήλικος ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν μωρός και νήπιος.
Η ποιότητα ενός μωρού ενήλικα συνοδεύεται και από άλλα πράγματα, όπως κατάχρηση αμετροέπεια υπερβολή έλλειψη αυτογνωσίας ρηχότητα ανοησία σαχλαμάρα και πολλά άλλα.
Ό,τι βλέπουμε δηλαδή σήμερα, τόσο στην θλιβερή πολιτική ζωή του τόπου όσο και στα κοινωνικά δίκτυα όπου διαπληκτίζονται και αλληλοκατηγορούνται οι κομματικοί παράγοντες οι δημοσιογραφίσκοι, οι αρθρογραφίσκοι ταϊσμένοι από ένα σάπιο σύστημα που τους συντηρεί και τους αναπαραγάγει με ανούσια θέματα έως ηλίθια.
Είναι τα θέματα βλέπουμε στις πρώτες σελίδες των ΜΜΕ εφημερίδων και των έντυπων και των κοινωνικών μέσων αποσπώντας την προσοχή από οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να βελτιώσει τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μαζί με τα καθημερινά τηλεσκουπίδια.
Οι σοβαρές ειδήσεις περνούν στα ψιλά τα σοβαρά προβλήματα παρακάμπτονται. Η σοβαροφάνεια περισσεύει με πλήθος κουτσομπολιά που αναλύονται συνεχώς με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και μια φθηνή και μίζερη αντιπολίτευση.
Χαμηλό επίπεδο συνείδηση και ανυπαρξία σκέψεις από ξεμωραμένους ανθρώπους.
Λες και έχεις να κάνεις με μωρά και όχι με ενήλικες ανθρώπους πάνω των 18 ετών.
Γιατί τονίζεται η ενηλικίωσή του Τηλέμαχου στα Ομηρικά Έπη;
Γιατί είναι πολύ σημαντική για έναν άνθρωπο η ενηλικίωσή του, όταν παύει να είναι κανείς μωρό νήπιο και παιδί και γίνεται ένας ενήλικας άνθρωπος υπεύθυνος για τη ζωή του για τις πράξεις του για την ύπαρξη του για την πατρίδα του για τις ιδέες του.
Όλοι ίσως να θέλουμε να μείνουμε παιδιά να μη μεγαλώσουμε να μη γεράσουμε, όμως αυτό είναι αδύνατον και θα πρέπει να συμφιλιωθούμε με τους νόμους της φύσης και της ζωής.
Σημασία έχει να κρατήσουμε μια αθωότητα στη καρδιά για να βλέπουμε τον κόσμο σαν καινούργιο, να μεγαλώσουμε υπεύθυνα, να γεράσουμε με αξιοπρέπεια αν προλάβουμε και να αναχωρήσουμε από αυτό ταξίδι με το κεφάλι ψηλά έχοντας ένα σοβαρό λόγο να ζήσουμε ή να πεθάνουμε.
Αυτό μας διδάσκουν τα ομηρικά έπη
Για οποιαδήποτε αλλαγή σημαντική ο άνθρωπος πρέπει να ενηλικιωθεί.
Ας μελετήσουμε τον Όμηρο προσεκτικά για να τα κατανοήσουμε όλα αυτά.
Λέει ο Τηλέμαχος στον Κτήσιππο:
Γνωρίζω και νοώ και τα εσθλά και τα κακά
από όταν ήμουν νήπιος
ἤδη γὰρ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα,
ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρηα· πάρος δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα. υ 310
Οι νήπιοι δεν εννόησαν τούτο
όλους αυτούς τα πέρατα του ολέθρου θα τους άγγιζαν χ 30
τὸ δὲ νήπιοι οὐκ ἐνόησαν,
ὡς δή σφιν καὶ πᾶσιν ὀλέθρου πείρατ' ἐφῆπτο.
Λέει ο Μέδων στον Τηλέμαχο
Φίλε εγώ είμαι συγκρατήσου και πες στον πατέρα να μη με σκοτώσει οξύ χαλκό χολωμένος με τους μνηστήρες που κατέστρεφαν την περιουσία εν μεγάροις και εσένα οι νήπιοι δεν υπολόγιζαν
χ 370 «ὦ φίλ', ἐγὼ μὲν ὅδ' εἰμί, σὺ δ' ἴσχεο· εἰπὲ δὲ πατρί,
μή με περισθενέων δηλήσεται ὀξέϊ χαλκῷ,
ἀνδρῶν μνηστήρων κεχολωμένος, οἵ οἱ ἔκειρον
κτήματ' ἐνὶ μεγάροις, σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον.»
