76. Λαέρτης ο βασανισμένος λαός της Ελλάδος

Ο Οδυσσέας βλέπει τον γέρο πατέρα του και τον βασανισμένο  λαό του στην Ιθάκη να καλλιεργεί τα δένδρα του στο κήπο  τη χώρα  της Ελλάδος

1. Tο πολίτευμα της Eλλάδας είναι Προεδρευόμενη Kοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

ω Οδυσσείας 369

τόφρα δὲ Λαέρτην μεγαλήτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
ἀμφίπολος Σικελὴ λοῦσεν καὶ χρῖσεν ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δ' ἄρα χλαῖναν καλὴν βάλεν· αὐτὰρ Ἀθήνη
ἄγχι παρισταμένη μέλε' ἤλδανε ποιμένι λαῶν,
μείζονα δ' ἠὲ πάρος καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι.

Ο Λαέρτης  ποιμένας των  λαών

με την βοήθεια της αμφιπόλου Σικελής

που τον  έλουσε και τον έχρισε με έλαιον

φόρεσε την χλαίνη την καλήν και η Αθηνά παριστάμενη

τα μέλη δυνάμωσε και ο γιός Οδυσσέας όταν τον είδε

θαύμασε το παρουσιαστικό 

Ο φρόνιμος Λαέρτης του είπε:

Ας ήταν κοντά μου ο   Ζευς η Αθηνά και ο Απόλλων μαζί μου 

να πολεμούσα  τους άνδρες μνηστήρες.

Η μεταμόρφωση του Λαέρτη παρουσία της Αθηνάς Σοφίας

Ο θαυμασμός του Οδυσσέα για τον πατέρα του

Η επίκληση του Λαέρτη για την παρουσία

του Διός του Απόλλωνος και της Αθηνάς

στην τελευταία Ω ραψωδία της  Οδυσσείας

αξιοσημείωτη διαχρονικά και μεταομηρικά

Όταν ένας Λαός αποκτά Σοφία (Αθηνά), Ηγεσία (Ζευς) και Συνείδηση (Απόλλων)

είναι κυρίαρχος δημοκρατικά και αξιωματικά

Αστραία ©©

75. Ο Λαός της Ελλάδος

Λαξεύντας ένα λίθο μια πέτρα λας

Λαός και λαϊκισμός
Ο λαός είναι μια μάζα διαφόρων  οικονομικών τάξεων και ανθρώπων, συνήθως ποδηγετούμενη εξ αιτίας της άγνοιας, της ημιμάθειας και της  ενεργειακής απομύζησης από την εκάστοτε εξουσία. Ακολουθεί  τη μόδα, πίνει πολλούς καφέδες, βλέπει ποδόσφαιρο, και τηλεοπτικές εκπομπές, τρέχει στις εκκλησιές και ψηφίζει ενίοτε κάθε 4 χρόνια. Δεν είναι αλήθεια πως ο λαός αποτελείται μόνο από φτωχούς ανθρώπους βιοποριστές, μπορεί να αποτελείται και από πλούσιους  που  κάνουν περίπου τα ίδια και έχουν τα ίδια γούστα λίγο πιο ακριβά και με ξένα ή δανεικά λεφτά.
Λαός είναι αυτός που κυβερνάται και εξουσία είναι αυτός που κυβερνά.
Ο λαός έχει γίνει αντικείμενο έρευνας μελέτης και  "αγάπης" από τους εξουσιαστές, χειραγωγείται εύκολα και ποδηγετείται αβίαστα γιατί γνωρίζουν τις ανάγκες και τις αδυναμίες του. Ήλθε στο προσκήνιο μετά το 1800, με την άνοδο της κομματοκρατίας και την παροχή συντάγματος. Πριν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων κανείς δεν λογάριαζε τον λαό, ούτε τον ρωτούσε για τίποτα, κυβερνούσε ο ηγεμών, ελέω θεού.
Ποιος είναι λαός της Ελλάδος σήμερα και από τι αποτελείται σύμφωνα με τα στατιστικά;
Φοιτητές, σπουδαστές, άνεργοι, συνταξιούχοι, δημόσιοι υπάλληλοι, αγρότες, καμαριέρες, σερβιτόροι, συμβασιούχοι εργαζόμενοι των 300- 400 ευρώ, ανήμποροι ηλικιωμένοι και λίγα μωρά. Φέρνουν συνεχώς "πρόσφυγες" από το πουθενά να εμπλουτίσουν τον λαό με νέο αίμα αλλοιώνοντας τον πληθυσμό καταχρηστικά και διώχνουν τα νέα παιδιά στην ξενιτιά. Ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, η εγκληματικότητα είναι εκτός ελέγχου σε κάθε περιοχή.
Ποιος ήταν ο λαός της Ιθάκης και τι έκανε;
Ο λαός της Ιθάκης όταν είχε τον Οδυσσέα  ευημερούσε. Με την απουσία του άρχισαν να συγκεντρώνονται οι αγήνορες μνηστήρες που τρώγανε και πίνανε χωρίς να παράγουν τίποτα σε κατάχρηση εξουσίας και αλαζονείας.
Ο Τηλέμαχος τους καλεί σε συνέλευση, αλλά παραμένουν άβουλοι και διστακτικοί. Με την προτροπή της Αθηνάς φεύγει για τη Λακεδαιμονία και φιλοξενείται από τον Μενέλαο, το καλύτερο παιδί του λαού, όπως δηλώνει και το όνομα του, που όμως έχει σύζυγο την Ομορφιά και την Ωραία Ελένη. Αυτή είναι η διαφορά, είναι ένας λαός όμορφος με τον ΜΕΝΕΛΑΟ βασιλιά και έχει μια ζεστή αγκαλιά για τον γιο του συμπολεμιστή του.
Όταν επιστρέφει ο Οδυσσέας δεν τους καλεί; Γιατί; Γιατί έχουν εκφυλιστεί. Άβουλοι, αδιάφοροι, φοβισμένοι, έχουν καταντήσει μια άβουλη μάζα που παρακολουθεί την μεγάλη κλοπή των μνηστήρων.
Είναι με τον λαό ο Οδυσσέας; Σαν ζητιάνος ναι, αλλά δεν είναι ο "λαός"  ΙΡΟΣ.
Απευθύνεται σε λίγους. Σε ποιους;
Ο Οδυσσέας απευθύνεται στους πολίτες της Ιθάκης και μόνο. ΠΟΛΙΤΕΣ είναι αυτοί που έχουν γνώμη θέση άποψη αυτογνωσία αυτοπειθαρχία, νοημοσύνη και ευφυή συνεργασία.
Σωστοί πολίτες είναι όμορφος ΛΑΟΣ σε όμορφες πολιτείες ουμανιστικές και αποτελείται από τρεις ηλικίες και γενεές:
Τον Τηλέμαχο, τον Οδυσσέα και τον Λαέρτη
Να αισθάνεσθε και να είστε ΠΟΛΙΤΕΣ για να μη σας χρησιμοποιούν οι λαϊκιστές σαν όχλο χωρίς αξίες και αρχές.
Ας είμαστε η πολιτεία που θα έχει όμορφο λαό  με  ουσία φαιά!

Ελλάδα πέτρα και φως!

Αστραία ©©

Από το βιβλίο:

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ σε 365 ημέρες

74. Η Ελλάδα όμηρος της μωρίας

Η νηπιοσύνη της μωρίας

α Οδυσσείας
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.

Η λέξη μωρία  μωρός μωρό δεν  απαντάται στα Ομηρικά Έπη.
Συναντούμε τις λέξεις παις παιδί  και νήπιος  με διττή σημασία,
αυτή του μωρού, μικρού σε ηλικία και του ανόητου, του ανεύθυνου
με βαριά ομηρική ετυμηγορία.

Το προοίμιο της Οδύσσειας αρχίζει με τους συντρόφους του Οδυσσέα που χάνονται όλοι  στο νησί στα Βόδια του Ήλιου νήπιοι όντες.
Τελειώνει με την αναμέτρηση του Οδυσσέα με τους μνηστήρες τους οποίους ο Όμηρος ονομάζει επίσης νήπιους.
Γιατί άραγε;
Γιατί ο Όμηρος χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη για τους αγήνορες μνηστήρες
Γιατί οι μνηστήρες είναι νήπιοι;
Η λέξη αυτή περιγράφει τη νηπιακή κατάσταση της συνείδησης των μνηστήρων.
Μπορεί τα μωρά, τα μικρά παιδιά να είναι χαριτωμένα και να δικαιολογούνται για όλες τις πράξεις τους ως ανεύθυνα, αλλά ένας ενήλικος ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν μωρός και νήπιος.
Η ποιότητα ενός  μωρού ενήλικα συνοδεύεται και από άλλα πράγματα, όπως κατάχρηση αμετροέπεια υπερβολή έλλειψη αυτογνωσίας ρηχότητα ανοησία σαχλαμάρα και πολλά άλλα.
Ό,τι βλέπουμε δηλαδή σήμερα, τόσο στην θλιβερή πολιτική ζωή του τόπου όσο και στα κοινωνικά δίκτυα  όπου διαπληκτίζονται και αλληλοκατηγορούνται οι κομματικοί παράγοντες οι δημοσιογραφίσκοι, οι αρθρογραφίσκοι  ταϊσμένοι από ένα σάπιο σύστημα που τους συντηρεί και τους αναπαραγάγει με ανούσια θέματα έως ηλίθια.
Είναι τα θέματα βλέπουμε στις πρώτες σελίδες των  ΜΜΕ εφημερίδων και των έντυπων και των κοινωνικών μέσων αποσπώντας την προσοχή από οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να βελτιώσει τη δεινή κατάσταση  στην οποία βρίσκεται η χώρα μαζί με τα  καθημερινά τηλεσκουπίδια.
Οι σοβαρές ειδήσεις περνούν στα ψιλά τα σοβαρά προβλήματα παρακάμπτονται. Η σοβαροφάνεια περισσεύει με πλήθος κουτσομπολιά που αναλύονται συνεχώς με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και μια  φθηνή  και μίζερη αντιπολίτευση. 
Χαμηλό επίπεδο συνείδηση και ανυπαρξία σκέψεις  από ξεμωραμένους ανθρώπους.
Λες και έχεις να κάνεις με μωρά και όχι με ενήλικες ανθρώπους  πάνω των 18 ετών.
Γιατί τονίζεται η ενηλικίωσή του Τηλέμαχου στα Ομηρικά Έπη;
Γιατί είναι πολύ σημαντική για έναν άνθρωπο η ενηλικίωσή του, όταν παύει να είναι κανείς μωρό νήπιο και παιδί και γίνεται ένας ενήλικας άνθρωπος υπεύθυνος για τη ζωή του για τις πράξεις του για την ύπαρξη του για την πατρίδα του για τις ιδέες του.

Όλοι ίσως να θέλουμε να μείνουμε παιδιά να μη μεγαλώσουμε να μη γεράσουμε, όμως αυτό είναι αδύνατον και θα πρέπει να συμφιλιωθούμε με τους νόμους της φύσης και της ζωής.

Σημασία έχει να κρατήσουμε μια αθωότητα στη καρδιά για να βλέπουμε τον κόσμο σαν καινούργιο, να  μεγαλώσουμε υπεύθυνα, να γεράσουμε με αξιοπρέπεια αν προλάβουμε και να  αναχωρήσουμε από  αυτό ταξίδι   με το κεφάλι ψηλά έχοντας ένα σοβαρό  λόγο να ζήσουμε ή να πεθάνουμε.

Αυτό μας διδάσκουν τα ομηρικά έπη
Για οποιαδήποτε αλλαγή σημαντική ο άνθρωπος πρέπει να ενηλικιωθεί.
Ας μελετήσουμε τον Όμηρο προσεκτικά για να τα κατανοήσουμε όλα αυτά. 

Λέει ο Τηλέμαχος στον Κτήσιππο:

Γνωρίζω και νοώ και τα εσθλά και τα κακά

από όταν ήμουν νήπιος 

ἤδη γὰρ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα,
ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρηα· πάρος δ᾽ ἔτι νήπιος ἦα. υ 310

Οι νήπιοι δεν εννόησαν τούτο
όλους αυτούς τα πέρατα του ολέθρου θα τους άγγιζαν χ 30
 τὸ δὲ νήπιοι οὐκ ἐνόησαν,
ὡς δή σφιν καὶ πᾶσιν ὀλέθρου πείρατ' ἐφῆπτο.

Λέει ο Μέδων στον Τηλέμαχο
Φίλε εγώ είμαι συγκρατήσου και πες στον πατέρα να μη με σκοτώσει οξύ χαλκό χολωμένος με τους μνηστήρες που κατέστρεφαν την περιουσία εν μεγάροις και εσένα οι νήπιοι δεν υπολόγιζαν

χ 370 «ὦ φίλ', ἐγὼ μὲν ὅδ' εἰμί, σὺ δ' ἴσχεο· εἰπὲ δὲ πατρί,
μή με περισθενέων δηλήσεται ὀξέϊ χαλκῷ,
ἀνδρῶν μνηστήρων κεχολωμένος, οἵ οἱ ἔκειρον
κτήματ' ἐνὶ μεγάροις, σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον.»

Αστραία ©©

73. Ωμέγα Πύλη Οδυσσειάδος

 

στο σύγχρονο τ Ωρα 

Το παρελθόν είναι ο πρόλογος του μέλλοντος στο  Αδράχτι του Χρόνου

Η τελευταία ραψωδία της Οδύσσειας Ανοίγει την Πύλη του Ωμέγα και κλείνει την Ανακεφαλαίωση του Οδυσσειακού ανθρώπου στο μεγάλο ταξίδι της ενλόγου συνείδησής του στον χώρο και στο χρόνο.
Χαρακτηριστική είναι η παρουσία του Ερμή, άρχοντος του λόγου με τον οποίον αρχίζει και ο πρώτος στίχος της ραψωδίας.

Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν μνηστήρων

Τι άλλο είναι τα Ομηρικά  Έπη  παρά ο ύμνος στον έμφρονα  νοήμονα άνθρωπο και στον ορθό λόγο.
Όπως όλες οι ομηρικές ραψωδίες έχουν τις αντίστοιχες λέξεις  "κλειδιά" κρυμμένες στον αφηρημένο πυρήνα των μυθιστοριών που αφηγούνται.
Στη Ραψωδία ω υπογραμμίζουμε  τις λέξεις, όπως τον ωκεανό, το ώλεσαν και την ώρα για να είναι Ωραίες στο σωστό χρονισμό.
Ο χρυσόραπις Ερμής, ο ψυχοπομπός οδηγεί τους μνηστήρες στο βασίλειο του Πλούτωνα με ένα ραβδί που κρατά και με το οποίο, άλλους υπνωτίζει και άλλους ξυπνά.
Οι μνηστήρες έχουν απωλέσει τη συνείδησή τους μέσα από την αμετροέπεια, την κατάχρηση φιλοξενίας και εξουσία και την έλλειψη αυτογνωσίας.
Αυτή υπήρξε η ετυμηγορία του Απόλλωνα  για τους αθέμιστες  μνηστήρες που εκτέλεσε ο Οδυσσέας με το τόξο του αργυρότοξου Θεού.
Περιπατώντες νεκροί οι μνηστήρες  στη γη, σκιές και νυχτερίδες κατά την ομηρική  περιγραφή
 νυχτερίδες που τσιρίζουν κρεμασμένες από ένα βράχο αρμαθιά.
Ο Αγαμέμνων συνομιλεί με τον Αχιλλέα για τα παλαιά και επαινεί την  εχέφρονα Πηνελόπη.

 Όταν καταφθάνει ο Αμφιμέδων τον ερωτά και ο Αμφιμέδων  του εξηγεί αναλυτικά το χρονικό του εγκλήματος και της τιμωρίας. 
Ομιλούν οι νεκροί;
Ιδού η  εύνοη ερώτηση που αναδύεται  μέσα από την   φτερωτή ραψωδία αυτή.
Νέκυια έχουμε και στη ραψωδία λ στην οποίαν περιγράφεται η κάθοδος του Οδυσσέα στον Άδη, η συνομιλία με τους νεκρούς, η οδηγία του Τειρεσία και η άνοδος του στη Γη.
Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν κατέβει  στον Άδη και έχουν γυρίσει  φωτισμένοι σοφοί. Ανάμεσα σε αυτούς ο Ηρακλής ο οποίος  είναι  ημίθεος και ο πονηρός Σίσυφος που θέλησε να τον ξεγελάσει και δεν τα κατάφερε, αρνητής του θανάτου.
Ο Πλούτωνας είναι η τρίτη δέσμη  συνείδησης μαζί με τις άλλες δύο, του Δία και του Ποσειδώνα, και αναφέρεται σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή, ενώ ο Ποσειδώνας είναι το άγνωστο, ο ωκεανός ,η κοσμική θάλασσα της αντίληψης μέσα στην οποία ταξίδεψε ο Οδυσσέας και ταλαιπωρήθηκε πολύ. Ο Ζευς  που είναι το γνωστό η λογική καθ όλη την ατλαντική και μετά ατλαντική εποχή.
Αν ο χρόνος είναι ένα αιώνιο τώρα του παρελθόντος του μέλλοντος και του παρόντος, αφού είναι το ταξίδι του φωτός και η μέτρηση του( χωρίς φως δεν έχουμε δεν έχουμε χρόνο) στη μεγάλη σκηνή του κόσμου και στο χρόνο  ακούμε τους νεκρούς να μας ομιλούν με ήχους νοηματικούς.
Αυτή είναι η ομηρική αφήγηση  με μαεστρία παρούσα στην πολυδιάστατη  ιστορία.
Παρών ο Ερμής, ο λόγος, παρόντες οι μνηστήρες, ο   γυρολόγος  Αμφιμέδων, παρών ο Αγαμέμνων, παρών ο Αχιλλέας, παρών ο Πλούτωνας , ο Ωκεανός Ποσειδών πέρα από τις Πύλες του Ήλιου, ο Ζευς,  η Αθήνα ο Λαέρτης, ο Τηλέμαχος,  ο Οδυσσέας στον Δήμο των Ονείρων

Ἑρμείας ἀκάκητα κατ᾿ εὐρώεντα κέλευθα. 10
πὰρ δ᾿ ἴσαν Ὠκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ Λευκάδα πέτρην,
ἠδὲ παρ᾿ Ἠελίοιο πύλας καὶ δῆμον ὀνείρων
ἤϊσαν: 14

Αν κοιτάξουμε γύρω μας αυτό συμβαίνει αυτή τη χρονική στιγμή με κλειστές τις πύλες του παλατιού στη Γη και ανοικτές τις  ροές χρονοδίνες στις  ωδίνες ενός τοκετού για τον νέο  άνθρωπο που θα  γεννηθεί μωρό σαν τον Ηρακλή στη καινούργια εποχή.
Όλοι οι παρόντες και, εμείς με το χρόνο που απομένει στον καθένα μας, ακούμε διαβάζουμε σκεπτόμαστε μπροστά στην ενεργό πλευρά του Απείρου, το  Ωμέγα, Ιστορίες δύναμης και σοφίας της Ελληνικής Μυθολογίας.
Πότε το   Όμικρον γίνεται Ωμέγα;
Πότε ο Όμηρος έγινε ο  Μηρός του Διός;
Πότε ο Οδυσσέας θα κληθεί  στη μεγάλη κλητική  πτώση ως:  Ω Οδυσσεύ !

Να παραστεί στην τελευταία σκηνή.
Και μετά το Ω, τι;

Πότε τα γράμματα, τα σύμβολα της Νόησης, γίνονται μικρά και  πότε ΚΕΦΑΛΑΙΑ και γιατί;
Ο Οδυσσέας μαζί με τον Τηλέμαχο, Οδοιπορεί  για το κτήμα του πατέρα του του Λαέρτη.
Θα τον βρει γέρο απογοητευμένο ρακένδυτο και θα του συστηθεί ως Επήριτος  εκ Σικανίας.
Ο Οδυσσέας παρουσιάστηκε με διάφορα ονόματα στα αγαπητά του πρόσωπα περικυκλώνοντας τον χώρο στον  ΩΟΝ του χωροχρόνου. Όλη την επιφάνεια της γαίας με το ύψος του αετού.
Είμαι ο Αίθων λέει στην Πηνελόπη, νοτόθεν, έρχομαι από το Νότο,  αφού έχει πάει πρώτα στην Ήπειρο την Απειρωτάν γαία, βόρεια  στο Θεσπρωτικό.
Έχει ταξιδέψει ανατολικά στην Τροία που έχει  εκπορθήσει και γυρίζει δυτικά από τη Σικελία.
Η Σικανή γραία φροντίζει τον  γέρο πατέρα του.
Ποιος είναι ο Λαέρτης ο γιος του  Αρκτούρου  Αρκείσιου , που πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία με παππού τον  Ερμίδη Κέφαλο των Κεφαλλήνων Ελλήνων ;

Ο εγείρων τον λαό,  Λαέρτης, φτωχός ρακένδυτος, γέρος, απογοητευμένος κουρασμένος απομονωμένος περιθωριοποιημένος παραιτημένος,  όπως ο λαός  σήμερα της Ελλάδος Ιθάκης.
Ο Οδυσσέας συγκινείται και αγκαλιάζει τον πατέρα του και του αποκαλύπτεται, όμως ο Λαέρτης Λαός  ζητάει  αποδείξεις.
Πόσα δέντρα υπάρχουν στο κτήμα και ποια, ποια είναι η  κληρονομιά σου την γνωρίζεις; 
Τα λόγια είναι σαϊτιές  και ο λόγος είναι βέλος που διαπερνά τα επίπεδα του χωροχρόνου στις πύλες  της μεγάλης επίκλησης του  Όντος.

Γιατί  να υπάρχουν τα όντα και όχι το τίποτα;

Γιατί;

Αστραία ©©

72. Ο έμφρων Οδυσσέας και η Λεμουρία

Ο  εφευρετικός Οδυσσέας κατασκευάζει τον μοχλό με άκρη μυτερή 

 στην σπηλιά του Κύκλωπα από ελιάς κλαδί
Πως;
Με το μήκος των χεριών ενός ενήλικος και μια «οργυιά» μυαλό

ι Οδυσσείας
Κύκλωπος γὰρ ἔκειτο μέγα ῥόπαλον παρὰ σηκῷ
χλωρὸν ἐλαΐνεον· τὸ μὲν ἔκταμεν, ὄφρα φοροίη 320
αὐανθέν. τὸ μὲν ἄμμες ἐΐσκομεν εἰσορόωντες
ὅσσον θ’ ἱστὸν νηὸς ἐεικοσόροιο μελαίνης,
φορτίδος εὐρείης, ἥ τ’ ἐκπεράᾳ μέγα λαῖτμα·

Η Οδύσσεια το πολυδιάστατο αυτό έπος του έμφρονος ανθρώπου, δεν είναι μόνο το ταξίδι του Οδυσσέα καθ΄ όλο το πλάτος στην επιφάνεια της γης σε οριζόντια ανάγνωση αλλά, είναι και το ταξίδι του Οδυσσέα στο χρόνο σε κάθετη ανακεφαλαίωση καθ ΄όλο το ύψος.
Με όχημα λοιπόν την συνείδηση θα ταξιδέψουμε πίσω στο γεωλογικό χρόνο στην αυγή της ατλαντικής εποχής που άρχιζε πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια.
Η Λεμουρία θα βυθιζόταν στης ανατολής τα Τάρταρα και η Τιτανομαχία θα έληγε με τη νίκη του Δία. Ο άρχων νους θα ανέβαινε στον Όλυμπο και θα αναπτυσσόταν το νοητικό με τα πολλά παιδιά που θα γεννούσε με τις όμορφες παρθένες ιδέες.
Από τον Αυστραλοπίθηκο στον homo habilis τον Νεάτερνταλ,  τον erectus και τον sapiens sapiens.

Καθ΄ όλη τη διάρκεια της ατλαντικής εποχής  συνυπήρχαν τα όντα της Λεμουρίας που άντεξαν στη διάρκεια του Χρόνου Κρόνου και περιγράφονται γλαφυρά στην Ελληνική μυθολογία πού είναι και ιστορική γεωλογία.
Η  Λεμούρια  ιχνηλατείται  στον ελλαδικό χώρο από τις παλαιές πυραμίδες του Άργους του Λιγουρίου  της Λακωνίας τους δράκους του Κάδμου στη Θήβα,  στους Δελφούς παλαιά Πυθώ όπως την αναφέρει ο Όμηρος και σκοτώνει ο Απόλλων εγκαινιάζοντας την καινούργια εποχή της συνείδησης.
Ο δράκος που σκοτώνει ο Περσέας, ο δράκος που σκοτώνει ο Ιάσονας για να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας και ο δράκος που σκοτώνει ο Ηρακλής  για να σώσει την Ησιόνη, στην πρώτη άλωση της Τροίας. 

Χαρακτηριστικό του δράκου και της θεοσοφίας είναι η θυσία των παιδιών απαραίτητη για την επιτυχία μιας αποστολής, λες δεν δεν υπάρχει άλλη λύση για ένα ευφυή θεό.
Ο Αγαμέμνων φέρων πανοπλία με δράκους μέχρι το λαιμό, θυσιάζει την Ιφιγένεια με δική του υπαιτιότητα αντί να αναλάβει την ευθύνη του που του αναλογεί. Ο Αβραάμ θυσιάζει τον Ισαάκ για να αποδείξει πως αγαπάει το Θεό. Ο Θεός θυσιάζει τον υιό του για να αποδείξει πως αγαπάει τους ανθρώπους που έπνιξε στον κατακλυσμό. Η θρησκοληψία και τα σκληρά θεοκρατικά κράτη είναι ο απόηχος αυτής της νοοτροπίας μέχρι των ημερών μας και η παλαιά ανάμνηση της Λεμουρίας. 

Ο Οδυσσέας είναι από απόγονος δισέγγονος του Ατλαντίδη Ερμή,   γιος της Ατλαντίδας κόρης Μαίας. Συνεπώς ανήκει στην γενικότερη συνομοταξία της ατλαντικής φυλής πράγμα που υπογραμμίζεται και από την μακρόχρονη παρουσία του στο στο νησί της Ατλαντίδος κόρης Καλυψούς και της παλαιάς Ωγυγίας.
Φυσικά έχει άμεση σχέση ο Οδυσσέας με τον Ερμή γιατί σχετίζεται με το λόγο, είναι λογικό ον που περπατά όρθιο και όχι μόνο σκέφτεται και μιλάει, αλλά χρησιμοποιεί και τα χέρια του για να φτιάχνει να κατασκευάζει έργα πολλά με τον αντιτακτό αντίχειρα. Είναι ο νους και το μυαλό.
Άλλωστε ο Ερμής επισκέπτεται την Καλυψώ για να δώσει εντολή του Διός να αφήσει τον Οδυσσέα ελεύθερο. Πράγμα που έκανε και περάσαμε όλοι μαζί σαν ανθρωπότητα σε νέα στάδια εξελεγκτικά.
Ποια είναι η σχέση η παρουσία της Λεμούριας στα Ομηρικά Έπη;
Η επιστροφή του Οδυσσέα σημειοδοτείται από δώδεκα σταθμούς κωδικούς στους οποίους
συναντά σημεία και τέρατα. Πέρα από το σουρεαλιστικό και αλληγορικό στοιχείο του ομηρικού έπους μπορούμε να διακρίνουμε ιστορικά και γεωλογικά χαρακτηριστικά στην ιστορία των ανθρωπίδων.
Οι Κίκονες άγριος λαός, οι Λωτοφάγοι Αίγυπτο Μινωικός πολιτισμός,  οι Λαιστρυγόνες γίγαντες, οι Σειρήνες γοργόνες  ύπουλα υδάτινα πλάσματα και η μεγάλη αναμέτρηση του Οδυσσέα με  τον πολύφημο Κύκλωπα σε λεμούρια νήσο.
Ο Κύκλωπας  είναι πολύ δυνατός ζωώδης, είναι γιος του Ποσειδώνα, μένει σε ένα νησί με άλλους κύκλωπες σε πρωτόγονη βουκολική κατάσταση. Σε μια σπηλιά φτιάχνει τυριά, βόσκει πρόβατα και είναι κανίβαλος και αθέμιτος δηλαδή δεν υπάρχουν νόμοι σε αυτό το νησί.

Ο Max Heindel ο ροδόσταυρος θεοσοφιστής  γράφει για τη Λεμουρία στην ροδοσταυρική του θεωρία σελίδα 265- 270:

H ατμόσφαιρα της Λεμούριαςς ήταν πολύ πυκνή έμοιαζε κάπως με την πύρινη ομίχλη της σεληνιακής περιόδου αλλά πυκνότερη.
Ο λεμούριος άνθρωπος δεν είχε μάτια, είχε δύο ευαίσθητες κηλίδες που επηρεάζονταν από το φως του ήλιου ο οποίος διαπερνούσε αμυδρά την πύρινη ατμόσφαιρα της αρχαίας Λεμουρίας. Η σημερινή όρασή αποκτήθηκε όταν πλησίαζε την Ατλάντεια εποχή. Ως τότε συνεχιζόταν η διαδικασία διάπλασης του ματιού.
Ο Λεμούριος άνθρωπος δεν γνώριζε το θάνατο επειδή όταν μετά από μεγάλο διάστημα τα το σώμα του αποβάλλονταν και εισερχόταν σε άλλο χωρίς καμία αλλαγή συνείδησης.
Οι λεμούριες μέθοδοι εκπαίδευσης ίσως σοκάρουν τις πιο εκλεπτυσμένες ευαισθησίες μας.
Η εκπαίδευση των αγοριών σχεδιασμένη ειδικά, παροτρύνονται να παλεύουν μεταξύ τους, οι αγώνες ήταν υπερβολικά κτηνώδες. Τους κάρφωναν σε παλούκια στα οποία παρέμειναν παρά τον πόνο που ένιωθαν.
Τα κορίτσια υποβάλλονταν σε αυστηρή και σκληρή μεταχείριση τα άφηναν έξω σε μεγάλα λιβάδια να τους μιλήσει ο άνεμος και οι βουνοκορφές και να ακούσουν τα οργιαστικά ξεσπάσματα της καταιγίδας.
Ο Λεμούριος ήταν γεννημένος μάγος θεωρούσε τον εαυτό του απόγονο των θεών.

Στη σπηλιά αυτή ξετυλίγεται η πιο δραματική ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης σε κρίσιμη καμπή. 

 Ο άνθρωπος ή το  ζώο; 
Το μυαλό ή ζωώδης δύναμη;
Η ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά του Οδυσσέα όχι όμως χωρίς απώλειες. Θα χάσει συντρόφους και θα κυνηγηθεί ανελέητα από τον πατέρα του Πολύφημου τον Ποσειδώνα.
Είναι η πρώτη αναμέτρηση του ανθρώπου με το Θεό και όχι άδικα.
Είναι ασεβής ο Οδυσσέας με τους θεούς;
Όχι, ο Οδυσσέας διαθέτει κριτική σκέψη, έμφρονα διάκριση και κρίνει τους άδικους και τους δίκαιους θεούς, λογικούς και παράλογους. Κανείς θεός δεν μπορεί να  είναι στο απυρόβλητο. Κυρίως ένας θεός οφείλει να είναι λογικός στο κέντρο της λογικής.
Ο Οδυσσέας είναι η νοητική εξέλιξη του ανθρώπου, όπως η Αθήνα είναι η νοητική εξέλιξη των Ελλήνων και ο Ζευς είναι η νοητική εξέλιξη των θεών.
Ο Οδυσσέας δεν θα δεχόταν έναν  θεόν που θα του ζητούσε να θυσιάσει τον γιο του και δεν θα τολμούσε κανένας Θεός να του το ζητήσει. Η διαδρομή του Οδυσσέα είναι μία διαδρομή λογικής και γνώσης συνδέοντας και τα δύο ημισφαίρια του ανθρώπινου εγκεφάλου σε κατανόηση και αρμονία.

Ποια είναι διαφορά του Οδυσσέα με τον Κύκλωπα;
Ο Κύκλωπας κλείνει τον ικέτη Οδυσσέα και τους συντρόφους σε μία σπηλιά με σκοπό να τους φάει. Η χάρη που κάνει στον  Οδυσσέα είναι να τον φάει τελευταίο. Δεν υπάρχουν νόμοι, δεν υπάρχει διέξοδο διαφυγής.
Ο Οδυσσέας κλείνει τους μνηστήρες μέσα σε ένα παλάτι αφού πρώτα τους προέτρεψε, τους συμβούλεψε να φύγουν, να αποχωρήσουν. Και η Πηνελόπη και ο Τηλέμαχος του ζήτησαν να αποχωρήσουν ως όφειλαν, πράγμα που δεν έκαναν καταπατώντας την έννοια και τους νόμους της φιλοξενίας.

Η φιλοξενία ήταν ιερή για τον ελληνικό πολιτισμό και πρέπει να είναι όχι όμως όταν γίνεται κατάχρηση   σε βάρος μιας πατρίδας, μιας πολιτείας και ενός σπιτιού μιας Ιερής Εστίας.

Οι  άφρονες νοσταλγοί της Λεμουρίας ας το σκεφτούν σοβαρά, αν θέλουν   κάνουν την Γαία τέτοιο "παράδεισο"  μια μεγάλη σπηλιά του Κύκλωπα με όχημα την θεοσοφία και μια κάλπικη   φιλανθρωπία υποκρισία.

Η εποχή του Ποσειδώνα βρίσκεται στο  τέλος της με όλα τα αθέμιστα όντα.

Αυτό που αρχίζει αφορά νοήμονες πολίτες σε  εύνομες πολιτείες με γνώση και ομορφιά. 

Αστραία ©©

71. Το πεπρωμένο της Κίνας

Τι είναι ο Βούδας:

Το κυπαρίσσι στην αυλή. Κινέζικη Σοφία ΖΕΝ

Η πολυπληθέστερη χώρα της γης με πληθυσμό 1, 5 δις, έχει μία πολύ αρχαία αρχέγονη καταγωγή που ανάγεται βαθιά στο χρόνο, στο λυκόφως των δεινοσαύρων στα βάθη των Ταρτάρων της Ταταρίας, την ειρκτή του Κρόνου και των Τιτάνων και στην ανάδυση της Λεμουριανής εποχής πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια όταν κάλυπτε όλη τη Γη.

Ο άνθρωπος του Πεκίνου έχει μία ηλικία ενός εκατομμυρίου χρόνου,( 750 χιλιάδες ).

Το πρώτο ίσως νοήμον ον, ο δράκος που είναι και το σύμβολο της, βρίσκεται παντού παρών σε όλους τους μύθους και τα παραμύθια. Ο δράκος που σκοτώνει ο Περσέας για να σώσει την Ανδρομέδα και ο δράκος που σκοτώνει ο Απόλλων για να εγκαινιάσει την νέα εποχή του homo sapiens στην Ελλάδα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της αλληγορικής μυθοπλασίας.

Στη μετα ατλαντική εποχή ο πόλεμος των στοιχείων των εθνών και των φυλών θα βρει τους Κινέζους σε μία εσωτερική ενδοσκόπηση με συνεχείς εμφύλιες διαμάχες και με διάθεση απομονωτική που θα συνεχιστεί κατά πολύ μέχρι την Ποσειδώνια εποχή .

Ποιο είναι το ζώδιο της Κίνας;

Αυτή η ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί από την Δυτική λογική γιατί υπερβαίνει την αντιληπτικότητα της. Μπορεί να προσεγγιστεί και να κατανοηθεί έμμεσα από την Ανατολική φιλοσοφία και  διαισθητική.

Ο ζωδιακός κύκλος σε ένα κινέζικο ωροσκόπιο αποτελείται μόνο από ζώα σε αντίθεση με το Δυτικό ωροσκόπιο που συμπεριλαμβάνει και ζώδια με ανθρώπινα χαρακτηριστικά,  όπως τους Διδύμους, την Παρθένο τον Υδροχόο και ένα όργανο, τον Ζυγό. στο σημείο της κρίσης.

Τα ζώδια του κινέζικου ωροσκοπίου είναι το άλογο η κατσίκα ο σκύλος ο πίθηκος ο κόκορας, ο  χοίρος, ο αρουραίος, ο βούβαλος, ο τίγρης, ο λαγός, ο δράκος και το φίδι. Απουσιάζει η μακρόβια χελώνα αλλά συνδέεται γεωλογικά με τον δράκο δεινόσαυρο.

Συνεπώς δεν υπάρχει άμεση αντιστοίχιση δυτικού και κινέζικου ωροσκοπίου, με μόνη τη διαφορά τη μονάδα μέτρησης ενός χρόνου για κάθε ζώδιο που αντιστοιχεί στον κύκλο του Διός κατά την περιφορά του γύρω από τον ήλιο.

Τι ζώδιο λοιπόν είναι η Κίνα;
Δράκος, από την εποχή που ο αστερισμός του Δράκοντος ήταν κοντά στο Βόρειο Πόλο πριν 4000 χρόνια και παραμένει σε αυτό το ζώδιο σε ηθελημένη απομόνωση μέχρι το ξύπνημα του δράκου πρόσφατα.
Οι Κινέζοι υπερήφανοι σκληροτράχηλοι πολεμιστές, αυτάρκεις αυτοπειθαρχημένοι εργατικοί έξυπνοι όχι ιδιαίτερα εφευρετικοί, αλλά πολύ καλοί αντιγραφείς και μεθοδικοί έζησαν κάτω από τον αστερισμό του Δράκοντα στην λεμουριανή Ανατολή.

Οι δυτικοί χρησιμοθήρες ωφελιμιστές προσπάθησαν να τους πλησιάσουν και να ανοίξουν συναλλαγές μέσα από το δρόμο του μεταξιού. Δεν τα κατάφεραν πολύ, οι Κινέζοι καχύποπτοι κρατήσανε ασφαλείς αποστάσεις και αντιστάσεις. Την πληρώσανε οι αφελείς Ινδιάνοι με τις χανδρούλες  τα καθρεφτάκια και το ουίσκι το νερό φωτιά που τους πουλούσανε ακριβά μαζί με την Βίβλο.

Ο χριστιανισμός  μακάριος εν τη πτωχεία τω πνεύματι, που άλωσε τη δύση  δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Κίνα γιατί δεν είχε τίποτα ουσιαστικό προσφέρει και δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί επιτυχώς τον φωτισμένο Βούδα, τον υπερβατικό Ταοϊσμό,  την νηφαλιότητα του Ζεν και την υψηλού επιπέδου φιλοσοφία του Κομφούκιου.

Ο δράκος δεν συγκινήθηκε από ένα Θεό που σταυρώνει από "αγάπη"  τον γιο του για να σώσει τον κόσμο που ο ίδιος έφτιαξε λάθος, στο μελόδραμα του χριστιανικού μύθου και στο δίπολο του θύματος και του θύτη, δεν γοητεύτηκε από τα μήλα του παραδείσου, είχε τους δικούς του αθάνατους πολεμιστές και δεν φοβόταν ούτε να ζήσει ούτε να πεθάνει, ως μεγάλος πολεμιστής.

Ο χριστιανισμός, νόθο παιδί του Ποσειδώνα, προωθήθηκε από τις Δυτικές αυτοκρατορίες  ως φθηνός λαϊκισμός στις απλοϊκές  φτωχές μάζες πουλώντας παρηγοριά ελπίδες και τον παράδεισο, ως πιο εύκολα χειραγωγούμενες και ευκολοκυβέρνητες.
Το ίδιο συνέβη και και με τον ισλαμισμό και με τον ιουδαϊσμό.
Ο δράκος υπερόπτης δεν ενέδωσε στο κάλεσμα των παιδιών του Ποσειδώνα, της θεοσοφίας.
Ο Ποσειδώνας όμως θα έπαιρνε την εκδίκησή του

Οι Άγγλοι, στην προσπάθειά τους να πετύχουν τη διάλυση του κινεζικού κράτους, άρχισαν να εισάγουν και να διαδίδουν στους Κινέζους το όπιο. Όταν, το 1840, οι Κινέζοι αντέδρασαν, άρχισε ο πόλεμος που έμεινε στην Ιστορία γνωστός σαν ο «πόλεμος του οπίου». Τελικά οι Κινέζοι νικήθηκαν και αναγκάστηκαν να δεχτούν το εμπόριο του οπίου, να παραχωρήσουν στην Αγγλία το Χονγκ Κονγκ και να επιτρέψουν στα αγγλικά εμπορικά πλοία να χρησιμοποιούν πέντε λιμάνια.

Οι  άπληστοι  Άγγλοι θα διοχέτευαν το όπιο και τα ναρκωτικά στο Χονγκ Κονγκ και στην Κίνα μέχρι να εμφανιστεί ο κομμουνισμός.
Ο κομμουνισμός ταίριαξε στην Κίνα γιατί ήταν φτωχοί και  σκληροτράχηλοι πρακτικοί άνθρωποι. Οι φτωχοί και απελπισμένοι άνθρωποι γίνονται θρησκόληπτοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι, οι φτωχοί και υλιστές γίνονται κομμουνιστές στη συγγένεια εξ αγχιστείας κομμουνισμού και θεοσοφίας.
Ο κομμουνισμός του Μάο βύθισε την Κίνα σε μία καινούργια απομόνωση μέχρι το φλερτ των πονηρών ατλάντων που άρχισε με την πρώτη χειραψία του  προτεστάντη κουάκερος Νίξον του 1972 και την επίσκεψή του στην Κίνα και στον ετοιμοθάνατο ηγέτη της πολιτιστικής επανάστασης  στα κρυφά.
Το ξύπνημα του δράκου υπήρξε ακαριαίο και άρχισε η κινεζοποίηση της ατλαντίδας με το χορευτή του Πεκίνου, τον Kung Fu , την China town,  τους Σαολίν  το Σινικό Τείχος, το Καράτε kid,  τον Τίγρη και τον Δράκο, τα Ιπτάμενα στιλέτα όλη την εξαγωγή της κινέζικης κουλτούρας στο χώρο πολιτισμού και του θεάματος σε εντυπωσιακό υπερθέαμα, λαμπερό φανάρι στον ουρανό.

Ο τελευταίος αυτοκράτωρ του Μπερτολούτσι θα ψάχνει τον ψύλλο του στην απαγορευμένη πόλη του Πεκίνου και ο Μπρους Λη θα παραδίδει μαθήματα  δρακόντειας  υπεροχής στην Ν. Υόρκη. Ο μικρόσωμος  Κινέζος πατριώτης  Ip Man θα νικά τον πελώριο αμερικάνο πεζοναύτη  με δεξιοτεχνία και τεχνική.  

Θα ακολουθούσε όμως  και σε άλλους τομείς, στην τεχνολογία στα λιμάνια στα πλοία στους λιγνίτες και στους διαστημικούς σταθμούς.
Ο πονηρός θεοσοφιστής Άτλας, αφού φόρτωσε τον Ουρανό στον Ηρακλή ακινητοποιώντας τον με τις απειράριθμες αιρέσεις_ πλοκάμια της θεοσοφίας να αλώνουν τις ΗΠΑ και όλη τη βόρειο και νότιο κεντρική Αμερική, είχε τη φαεινή ιδέα να μεταφέρει το κέντρο της παραγωγής στην Κίνα και την Ασία με απώτερο στόχο το υπερβολικό κέρδος και το φθηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό. Ο κινεζικός λαός είναι ιδανικός για αυτό. Δουλεύει ασταμάτητα παίρνει άδεια μόνο την Πρωτοχρονιά ζει 2 τετραγωνικά πειθαρχημένος και υπάκουος με ελάχιστες απαιτήσεις.

Η  χαρά του πολυεθνικού εξουσιαστή χρηματιστή με τις ευλογίες των θρησκευτών βεβαίως βεβαίως.

Και, αφού είδε πως τα πράγματα πηγαίνανε πολύ καλά και τα κέρδη αυξανόταν εντυπωσιακά αποφάσισε να κάνει όλη τη γη ένα κινέζικο εργοτάξιο με μία φυλή και μία στολή.
Το εμπόδιο ήταν τα έθνη και ο φυσικός ο πατριωτισμός των ανθρώπων που ανήκουν σε αυτά.
Έτσι έγιναν στόχος και οι άνθρωποι και τα έθνη με προορισμό τα σύνορα τα ανοιχτά να περνούν ελεύθερα τα εμπορεύματα και οι πολυεθνικές εταιρείες να βγάζουν λεφτά με το  σωρό.
Ο χριστιανισμός δεν ήταν εμπόδιο γιατί από τη στιγμή που έγινε εξουσία και πλούτισε στύβοντας σαν λεμόνι το κάθε τι, θεωρούσε όλη τη γη τσιφλίκι του κατά θεϊκή εντολή: αυξάνεστε και κατακυριεύσατε αυτή.
Οι πλούσιοι χριστιανοί θεωρούν πως πατρίδα τους είναι ο παράδεισος και σύμφωνα με τη λογική αυτή δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα στη γη. Μόνο το χρήμα να ρέει άφθονο στις τσέπες τους για να δοξολογούν τον θεό με υποκρισία περισσή.
Χρειαζόταν λοιπόν τους φτωχούς μουσουλμάνους και τους φτωχούς κομμουνιστές να μεταφέρουν το μήνυμα της  "ειρήνης" και να χορέψουν στο γάμο της Δύσης και της Ανατολής με νταούλια και βιολιά. Και ....τους μετέφεραν  με το μεταναστευτικό εξαπονδρισμό.
Η νέα Ατλαντίδα και η νέα Λεμουρία, η νέα τάξη πραγμάτων και ο νέος κόσμος στο λυκαυγές της καινούργιας εποχής.
Η καπιταλιστική σχολή του Σικάγου και η κομμουνιστική σχολή της Φρανκφούρτης σφιχταγκαλιασμένες μαζί στην εξουσία του κόσμου  "υπέρμαχοι" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να  απομυζούν το κάθε τι.
Όμως λογαριάζουν χωρίς τους Ηρακλείδες της ανθρώπινης εξελικτικής φυλής του Homo Sapiens.

Ποιο είναι το πεπρωμένο της Κίνας;
Το πεπρωμένο της Κίνας είναι συνυφασμένο με τα λάθη, τα δικά της και τα λάθη της ατλαντικής φυλής.
1.Ο δράκος δεν μπορεί να γίνει εξουσία γιατί είναι εκτός βολής του Βόρειου Πόλου. Ο Χρόνος Κρόνος τους σταμάτησε εκεί.
2.Ο υπερπληθυσμός της Κίνας είναι μεγάλο πρόβλημα και κανένα καθεστώς δεν μπορεί να τον κυβερνήσει.
3. Η φτωχοποίηση όλης της γης δεν μπορεί να απορροφήσει τα προϊόντα των πολυεθνικών εταιρειών υαινών, ειδικά με τόση ανεργία.
4.Οι φυσικοί πόροι είναι περιορισμένοι και τελειώνουν και θα πρέπει να πληρώνουν για την συντήρηση του πληθυσμού με  βασικά επιδόματα 
5.Ο Ηρακλής επιστρέφει στον Ατλάντα τον Ουρανό
και η θεοσοφία ξεμένει από αρχηγό.
6. Νυχτερίδες που ξεκίνησαν τον κορωνοϊό μαζί με τους μνηστήρες μεταφέρονται στο βασίλειο του Άδη με τον Ερμή τον ψυχοπομπό στη ραψωδία της Οδύσσειας Ωμέγα.
7. Ο γιος της Μαίας περιδιαβαίνοντας στα μονοπάτια της Ατλαντικής Αρκαδίας από μία χελώνα που συνάντησε έφτιαξε μια Λύρα που χάρισε στον Απόλλωνα. Έτσι από τα  άφωνα ιερογλυφικά της Λεμουρίας φθάσαμε στον ένλογο Λόγο  στην Λογική και στην Φωνή.
Δεν μπορούν να απουσιάζουν στην Εποχή του Ηρακλή.
8. Πεπρωμένο και μέλλον έχουν μόνο τα έθνη, οι χώρες των ελαφιών και οι άνθρωποι που έπιασαν ένα όμορφο ζώο, αγαπητό στην Αρτέμιδα χωρίς να το πληγώσουν και το άφησαν ελεύθερο χωρίς να το θυσιάσουν σε κανένα θεό. 

Ούτε την κόρη τους, ούτε τον γιο.

Για κανένα λόγο.  

Η καλύτερη στιγμή για να φυτέψεις ένα δέντρο ήταν πριν 20 χρόνια. 

Η αμέσως επόμενη καλύτερη στιγμή είναι τώρα.

Ας είναι ένα δένδρο ΦΩΤΙΑ

Αστραία ©©

70. Οι μνηστήρες σαν νυχτερίδες σε μόλυνση ιού ψυχική

Οι ψυχές των μνηστήρων τσιρίζοντας σαν νυχτερίδες
οδηγούνται από τον χρυσόρραπιν Ερμή
στο βασίλειο του Πλούτωνα

ω Οδυσσείας 1-10


Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶ
καλὴν χρυσείην, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει,
ὧν ἐθέλει, τοὺς δ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
τῇ ῥ' ἄγε κινήσας, ταὶ δὲ τρίζουσαι ἕποντο.
ὡς δ' ὅτε νυκτερίδες μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο
τρίζουσαι ποτέονται, ἐπεί κέ τις ἀποπέσῃσιν
ὁρμαθοῦ ἐκ πέτρης, ἀνά τ' ἀλλήλῃσιν ἔχονται,
ὣς αἱ τετριγυῖαι ἅμ' ἤϊσαν· ἦρχε δ' ἄρα σφιν
Ἑρμείας ἀκάκητα κατ' εὐρώεντα κέλευθα.

Ωστόσο τις ψυχές των ανδρών μνηστήρων ο Κυλλήνιος
Ερμής καλούσε, είχε δε ράβδο
στα χέρια χρυσή, με την οποία των ανδρών τα όμματα
θέλγει, σε όσους θέλει να υπνωτίσει, και άλλους από τον ύπνο να εγείρει ξυπνήσει.
Με αυτή τη ράβδο τις κίνησε (τις ψυχές) που τον ακολούθησαν τσιρίζοντας,
όπως οι νυχτερίδες σε απέραντη, βαθιά σπηλιά πετώντας
τσιρίζουν, όταν συναλλήλως συγκρατούνται σε μια αρμαθιά
όλες μαζί από την πέτρα το βράχο και αν τύχει να πέσει κάτω η μια τους΄
όμοια τσιρίζοντας κατέβαιναν και αυτές. Ήρχε
ο άκακος Ερμής, οδηγώντας τις σε μουχλιασμένους δόμους.

Σαν νυχτερίδες οι  ψυχές των ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ προκάλεσαν τον κορωνοϊό

με την κατάχρηση  εξουσίας την έλλειψη αυτογνωσίας και την υπερβολή.

Με τον λόγο και το ραβδί του Ερμή οδηγούνται στον κάτω  κόσμο

με απουσία συνειδησιακή.

Ο χειρότερος θάνατος είναι απουσία συνείδησης 

και είναι η ετυμηγορία η ομηρική

στην τελευταία ραψωδία και πύλη

του Ωμέγα την ενεργειακή

 Η διαχρονικότητα των Ομηρικών Επών

στη σημερινή εποχή

Αστραία ©©

69. Το πεπρωμένο των ΗΠΑ

Όταν κατά την Πορεία των ανθρωπίνων γεγονότων γίνεται απαραίτητο για έναν λαό να λύσει τους πολιτικούς δεσμούς οι οποίοι τον συνδέουν με άλλον και να αναλάβει ανάμεσα στις δυνάμεις της γης την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία δικαιούται από τους Νόμους της Φύσης και τον Θεό της Φύσης, στοιχειώδης σεβασμός προς τη γνώμη της ανθρωπότητας επιβάλει [στο λαό αυτό] να διακηρύξει τα αίτια που τον ωθούν στον διαχωρισμό. 1776 Διακήρυξη

Η  ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των δεκατριών Πολιτειών στην Αμερική από την Βρετανική αυτοκρατορία ανέδειξε μία νέα δύναμη στην παγκόσμια ιστορία το 1776. 

 Αναδύθηκε ως νέος Αχιλλέας Σείριος μιας και η γιορτή της ανεξαρτησίας αντιστοιχεί στις 4 Ιουλίου 14° στον Καρκίνο και στον αστερισμό του Σείριου που ο Έκτορας βλέπει στο πρόσωπο του Αχιλλέα να λάμπει σαν φθινοπωρινός αστέρας όταν είναι αναγκασμένος να τον αντιμετωπίσει έξω από τα τείχη της Τροίας στην περίφημη μονομαχία. 

 Αλλά ας δούμε συνοπτικά τα γεγονότα από την αρχή με μία κάθετη και οριζόντια ματιά. 

 Η ιστορία ξεκινάει από πιο παλιά πριν 800 περίπου χρόνια. Η Δυτική Ρώμη ως νέα Τροία  απόγονος του Αινεία κλέβει ξανά την Ωραία Ελένη, τη γνώση και την ομορφιά, δηλαδή την αρχαία ελληνική γραμματεία και την κρατάει φυλακισμένη στο Βατικανό στα θησαυροφυλάκια τα σκοτεινά όπου όλοι οι γέροντες την θαυμάζουν κρυφά.

  Η Ανατολική νέα Ρώμη το Πατριαρχείο δηλαδή, θα αρχίσει να συμφιλιώνεται με την ιδέα να συγκατοικήσει με τα τουρκικά φύλα  τα ισλαμικά συγγενείς ως προς  τα θρησκευτικά.

 Ο χριστιανισμός είχε και έχει ( παρ όλο που έχει βάλει νερό στο κρασί του αναγκαστικά ) μία απέχθεια για τη γνώση την οποίαν φοβάται, για να διατηρείται στην εξουσία και να κυβερνά δικτατορικά. 

Για αυτό το λόγο  μακαρίζει τους φτωχούς  εν πνεύματι και τους ευλογεί αντινοϊκά.

 Οι Δυτικοί Τρώες πιο διορατικοί, παράλληλα με τα πατερικά κείμενα μελετούσαν πολύ και την αρχαία ελληνική γνώση. Φυσικά γνώριζαν όλοι, την ύπαρξη της άγνωστης ηπείρου από την εποχή του Αλέξανδρου Αχιλλέα και τη συνομιλία του με τον Διογένη κατά την οποία δηλώνει την πρόθεση του να μεταβεί στο άγνωστο νησί πέρα από την Ινδία. 

Κατά τη διάρκεια της ποσειδώνιας εποχής και τον Μεσαίωνα, ο Οδυσσέας ο νους του ανθρώπου θα κλειστεί στη σπηλιά του τρομερού Κύκλωπα και πολλοί σύντροφοι του θα καταβροχθισθούν από τον πολύφημο Υιό  και την Ιερά Εξέταση.  Ο Οδυσσέα θα καταφέρει να αποδράσει από την Ισπανική σπηλιά για να ανοιχθεί στα βαθιά του Ατλαντικού τα βαθιά νερά. 

 Η συνάντηση με την Καλυψώ την Ατλαντίδα κόρη θα είναι αναπόφευκτη και θα μάθει πολλά.

 Το 1881 μία μεγάλη ανακάλυψη εμφάνιση γίνεται στον ουρανό.  Ο πλανήτης Ουρανός  που είναι η Άρτεμις,   ανεξάρτητη ελεύθερη  και ωραία θα αρχίσει να τρέχει στα καταπράσινα δάση της Γης  με ένα όμορφο ελάφι παρέα. 

 Όλος ο κόσμος θα συγκλονιστεί από την εμφάνιση αυτή και θα αρχίσει να μιλάει να διεκδικεί και να ζητά την Ελευθερία. 

 Η Γαλλική η Αμερικανική και  η Ελληνική  Επανάσταση θα γράψουν μία νέα ιστορία με τον Οδυσσέα να φτάνει  στο νησί των Φαιάκων και  να αντικρίζει τη Ναυσικά όμοια με την Άρτεμη  σε αθλοπαρέα σφαίρας.

Ο Πλούτωνας είναι στον Αιγόκερω το 1776 και μία νέα εξουσία ξεκινά στη  Γαία.  Ο πόλεμος μασονίας και εκκλησία  αρχίζει και θα λήξει με μία συνθηκολόγηση αμοιβαίων συμφερόντων. 

 Η εκκλησία θα κρατήσει ένα μέρος της εξουσίας, τη θρησκευτική και θα δοθεί Σύνταγμα κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μέσω διακοσμητικού ρόλο προέδρου και βασιλιά. 

Στις ΗΠΑ  νέος Αχιλλέας και Αλέξανδρος  το κουβάρι της ιστορία της  ξετυλίγει ημιθεϊκά.

 Ο πρώτος πρόεδρος ο George Washington αγνωστικιστής στο θρήσκευμα δεν ανήκε σε κόμμα και πολύ σωστά, καθώς οι Εθνοπατέρες των Η.Π.Α. ήλπιζαν πως δεν θα εξελίσσονταν κομματικές παρατάξεις στη χώρα τους, ελπίδες που τελικά αποδείχθηκαν απατηλές, γιατί μετά  από τις πρώτες κιόλας εκλογές μετά τον Ουάσινγκτον εμφανίστηκαν τα κόμματα. 

O Τόμας Τζέφερσον (Thomas Jefferson,) ήταν ο τρίτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής  και κύριος συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Ελληνομαθής, ορθολογιστής και υπέρμαχος του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, συνέταξε την περίφημη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και ήταν θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης. 

 Ο Ποσειδών πλανήτης, αποκαλύπτεται  από λάθος το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα με την ανακάλυψη του μαύρου χρυσού του πετρελαίου και την ίδρυση της θεοσοφίας στη Νέα Υόρκη το 1875. Έτσι όλοι οι επόμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ είναι θρησκευόμενοι ρεπουμπλικάνοι οι δημοκρατικοί εναλλάξ  με αναρίθμητες αιρέσεις  θεοσοφιστικές  να διαβρώνουν το κάθε νοήμον  πλάσμα στην αμερικανική γη.

 Εθνικό σύνθημα;

 In God we trust  (Τον Θεό εμπιστευόμαστε) 

Η θεοσοφία παίρνει τα ηνία και η Χαβάη  του Ειρηνικού μητρόπολις  της αρχαίας Μου Λεμουρίας γίνεται η 50η πολιτεία σε  συμφωνία  συνεργασία με την  μασονία.  Ο πονηρός  Άτλας φορτώνει τον Ουρανό στον Ηρακλή και την Αθανασία εποφθαλμιά με κάθε φαραωνικό αντίτιμο ιεραρχικής πυραμίδας.

 Ο ημίθεος Αχιλλέας πληγώνεται από ένα βέλος στην πτέρνα και ο δειλός πασιφιστής  Πάρις  θα περιμένει τον Οδυσσέα στη Τροία.

 Η θεοσοφία θα οργανώσει δύο παγκόσμιους πολέμους δημιουργώντας μάρτυρες θύματα σωτήρες μεσσίες  μετρέγιες  και  απειράριθμες  θεοσοφικές  οργανώσεις συμπεριλαμβανομένου και του ΟΗΕ που θα αναλάβει τις  εκδόσεις του.

Η Βρετανική Αυτοκρατορία θα παραχωρήσει τη θέση της και την επιρροή στις ΗΠΑ τον μαθητευόμενο μάγο. 

Ανακατεύοντας τον κόσμο η θεοσοφία και εκμεταλλευόμενη τα ανθρώπινα  αλκίνοα δικαιώματα κατά το δοκούν συμφέρον  έχει ένα στόχο την επιστροφή στη Λεμουρία με μία μιγαδική φυλή και αυτή στην εξουσία. 

Τα σχέδια της ανατρέπονται από τον λουθηρανικό καπιταλισμό προτεσταντισμό πού θα φτάσει την χρηματοπιστωτική μαφία σε μεγάλα ύψη και εξουσία, ανεξάρτητη με εικονική νομισματική συμμορία. 

Μετά την είσοδο του Πλούτωνα στον Αιγόκερω το 2008 και την παραμονή του εκεί με σημαντικούς πλανήτες,  το σημείο Αντίληψης της Γαίας αρχίζει να μετακινείται από τις ΗΠΑ σε άλλη πεμπτουσία.

 Ένα ελληνικό νησί διακρίνεται μέσα από την ομίχλη του Ποσειδώνα που και ίδιος  ο Οδυσσέας δυσκολεύεται να το αναγνωρίσει χωρίς την βοήθεια της Αθηνάς

 Ο ρόλος των ΗΠΑ  ως υπερδύναμη έχει τελειώσει.  Έχουν γίνει μεγάλα λάθη  υπερβολές και μεγάλες καταχρήσεις, όπως είπε  προφητικά και ο αρχηγός των ινδιάνων του Σι-ατλ  (Άτλαντος)  στην περίφημη  επιστολή του  το αμερικάνικο όνειρο θα αποδειχθεί εφιάλτης.

Κανένας  Θεός  δεν  μπορεί να σώσει  τις ΗΠΑ. Αυτό που μπορεί να σωθεί ακόμη είναι μία στοιχειώδη  νοητική διαύγεια  που έχει απωλέσει με την εμπλοκή της στη θεοσοφία και να επιστρέψει στη  ισορροπία μαζί με τον Ηρακλή που επιστρέφει στον Άτλαντα τον Ουρανό και τα Μήλα, τα φύλα και τα φύλλα στη θέση τους.

  Κανένα Θεοσοφικό σύστημα κανένα θεοκρατικό κράτος δεν θα επιβιώσει την Εποχή της  Κερυνίτιδος Ελάφου  γιατί υποδουλώνει το μυαλό του ανθρώπου,  καμία Λεμουρία δεν θα αναστηθεί στον κήπο της  Εδέμ, καμία Ατλαντίδα δεν θα ανοικοδομηθεί  στα νησιά του  Σολομώντα.

Ένας Ηγεμόνας του οποίου ο χαρακτήρας έχει όλα τα γνωρίσματα που αρμόζουν σε έναν Τύραννο, είναι ακατάλληλος για ηγέτης ελεύθερων ανθρώπων. 1776 Διακήρυξη


Είναι ακατάλληλος ένας τέτοιος ηγεμών πραγματικά.......

Αστραία ©©

68. Τα παιδιά του Ποσειδώνα και η θεοσοφία

Μη κοιτάς τη Μέδουσα κατάματα και μη ζητάς να δεις τον θεό σαν  αδικοχαμένη Σεμέλη. 

Δεν μπορείς ...θα καείς.

Τα παιδιά του Ποσειδώνα  

Γοργόνες  Μέδουσες, ο Πολύφημος Κύκλωπας, αποκρυφισμός ναρκωτικά θεοσοφία, οι θρησκείες με όλες τις αιρέσεις τους και τα παρακλάδια τους. 

Ποιος είναι ο Ποσειδών;

Πλανήτης,  σύμφωνα με την αστρονομία που ανακαλύφθηκε από λάθος το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα με την ανακάλυψη του μαύρου χρυσού του πετρελαίου και την ίδρυση της  θεοσοφίας στη Νέα Υόρκη το 1875. 

 Θεός, αδελφός συγκυρίαρχος του Διός,  άρχων  των υδάτων και των ωκεανών, διώκτης του Οδυσσέα, τον κυνήγησε γιατί τύφλωσε τον υιό του τον κανίβαλο Πολύφημο. 

Αστρολογικά, κυβερνήτης των Ιχθύων, του 12ου οίκου, των μεγάλων νοσοκομείων, των ιών πανδημιών, των φυλακών, της τρέλας, των ναρκωτικών του αποκρυφισμού των θρησκειών των κάθετων μετακινήσεων του σημείο της αντίληψης, αλλά και της τέχνης.

 Ο Ποσειδώνας υπήρξε κυβερνήτης της Ποσειδωνίας Ατλαντίδας και, κατά τη διάρκεια της Εποχής του, των δύο τελευταίων χιλιάδων χρόνων άνθισαν όλα τα Ποσειδώνια στοιχεία και στοιχειακά με τις ποσειδώνιες θρησκείες να γίνουν εξουσίες σε Δύση και Ανατολή κατά την  εντολή :

"Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε τη Γη". 

Την κατακυρίευσαν.... πραγματικά σαν ιοί.

Τι είναι θεοσοφία 

 Θεοσοφία είναι ένα σύστημα αποκρυφιστικού χαρακτήρα με κεντρικό πρωταγωνιστή έναν πατέρα Θεό σε διπλό ρόλο, του καλού και του κακού μπάτσου με ένα μαστίγιο και ένα καρότο που ανταμείβει και τιμωρεί τον καθένα κυρίως για την πίστη του προς το πρόσωπό του, σαν να το είχε ανάγκη ένας πραγματικός θεός. Στο όνομα αυτού του θεού, αλληλοσκοτώνονται και αλληλοεξοντώνονται οι οπαδοί του, κυρίως γιατί θέλουν " να σώσουν τον κόσμο από  την λογική"   σε κατάσταση πνευματικής ηλικίας  νηπιακή.

 Αυτό ισχύει περισσότερο για τις θρησκείες που έγιναν εξουσία, εξουσίες κατά τη διάρκεια της Ποσειδώνιας  Εποχής , παρ΄όλο που οι ιδρυτές τους, όπως  πχ ο Ιησούς αρνήθηκε την εξουσία στον πειρασμό της ερήμου και είπε πως "η βασιλεία μου δεν είναι εκ του κόσμου τούτου", οι οπαδοί  του επιμένουν να   μη σέβονται, να αμφισβητούν και να  παραβλέπουν την  σοφή απόφαση του, με  φανατικό παιδικό πείσμα και εμμονή να τον ακυρώνουν. 

 Παιδιά της θεοσοφίας είναι όλες οι θρησκείες ιουδαϊσμός χριστιανισμός ισλαμισμός  οι σέκτες και οι αιρέσεις τους. 

Οι ρίζες της θεοσοφίας βρίσκονται στην αρχαία Λεμουρία στην αυγή της παιδικής ηλικίας της ανθρωπότητας.  Όταν άρχιζε η εποχή της, πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων έμεινε η ανάμνηση του δράκου και των όφεων. Κύκλωπες εκατόγχειρες, φίδια φιδάνθρωποι,   η θεά Κάλι,  οι γίγαντες Λαιστρυγόνες κυκλοφορούσαν  στον κήπο της Εδέμ  Ποσειδώνια όντα που αναδύθηκαν  από τον Ειρηνικό ωκεανό,   και οπλοφορούσαν αν και  "ειρηνιστές". 

Στον Μεσογειακό χώρο, τον ελλαδικό τα ίχνη της Λεμουρίας  ιχνηλατούνται  από τον Κέκροπα τον Εριχθόνιο τον Λυκάονα της  προσελήνου Αρκαδίας μέχρι που ο Απόλλων σκοτώνει τον Πύθωνα  και εγκαινιάζει τη νέα εποχή  της συνείδησης ως  κατάσταση του νου. 

Τα χαρακτηριστικά του θεοσοφικού συστήματος είναι η παρουσία του δράκου, απαραίτητος σε όλα τα παραμύθια. Από τον δράκο που σκοτώνει ο Περσέας για να σώσει την Ανδρομέδα μέχρι τον δράκο που φυλάει τα μήλα των Εσπερίδων τα μήλα της Αθανασίας. 

Η αθανασία είναι μεγάλο κεφάλαιο στη θεοσοφία, κεντρικό. Ο φόβος του θανάτου με τους αρνητές του θανάτου όπως υπογραμμίζεται από το μύθο του Σίσυφου,  είναι η βάση που δομούν  φαραωνική ιεραρχία πυραμιδικής  μορφής.   Η δουλεία  είναι το έτερο χαρακτηριστικό της. 

Όλοι οι  άνθρωποι είναι δούλοι του Θεού, αρέσκονται σε αυτό, όταν δεν είναι παιδιά  του που τα θυσιάζει από "αγάπη".  Η θυσία που φτάνει έως την παιδοκτονία του Βάαλ. Ο Θεός θυσιάζει τον γιο του που αγαπά,  ο Αβραάμ τον Ισαάκ γιατί αγαπά τον θεό και ο Αγαμέμνων με πανοπλία δράκων που φθάνει μέχρι τον λαιμό του  την Ιφιγένεια,  γιατί αγαπά την αρχηγία  και τον θρόνο καρέκλα του στρατεύματος. 

Πάντα υπάρχει  και χρησιμοποιείται το άλλοθι της αγάπης για την εμμονή  και παραμονή στην εξουσία.  Και οι θεοσοφιστές έχουν  τρομερή εμμονή με την εξουσία, Σπανίως θα συναντήσεις θρησκόληπτο άτομο που να μην ασχολείται με  το θέμα αυτό και να διαθέτει την νηφαλιότητα και την αποστασιοποίηση της γνώσης και της πίστης. Ακόμη πιο σπάνια θα συναντήσεις  πιστούς που να ζουν συμφώνως με αυτή την πίστη που διακηρύσσουν,  αντιφατικοί όλοι τους στα λόγια και τις πράξεις τους.

Το  προσκύνημα  (ενός τετράποδου) στα τέσσερα  αποτελεί μια ακόμη  ένδειξη  ολοκληρωτικής υποταγής στην ανώτερη θεϊκή εξουσία. 

Η εξέλιξη όμως του homo sapiens ως όρθιο  δίποδο θα χαράξει μία άλλη ιστορία και η Κεκροπία θα γίνει Αθήνα-Σοφία στο διαγωνισμό Αθηνάς με τον Ποσειδώνα  για το όνομα της πόλης ( η σπουδαιότητα του ονόματος..... ). 

Η εποχή της  Ατλαντίδας  ξεκινά πριν 2 εκατομμύρια χρόνια. Ο Ζευς άρχων του νου,  τον Όλυμπο κατακτά, αναπτύσσεται το νοητικό, το ΓΝΩΣΤΟ, ο Ποσειδώνας παραμένεις κυβερνήτης του θυμικού εκπροσωπώντας το ΑΓΝΩΣΤΟ και ο αόρατος  Πλούτωνας που κατέχει τα μυστικά του DNA, αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή. 

 Μετά την βύθιση του τελευταίου νησιού της Ατλαντίδας, αυτή που αναφέρει ο Πλάτων πριν 12.000 χρόνια,  το σημείο αντίληψης της Γαίας σε νέες περιπέτειες ξεκινά. 

Το ελληνικό πνεύμα φωτίζει έναν σκοτεινό κόσμο θαυμαστά, ο Οδυσσέας τυφλώνει τον  αθέμιστο Κύκλωπα και ο ορθολογισμός αναπτύσσεται πλατιά στην ανθρωπότητα. 

 Ο Ποσειδών οργίζεται, αλλά ακόμη και η Αθηνά δεν θέλει μία αναμέτρηση μαζί του,  παρόλο που τον Οδυσσέα προστατεύει και αγαπά. Περιμένει  να αποχωρήσει  για  σπάσει το πρωτόκολλο στο συνέδριο  των θεών ζητώντας την επιστροφή του. 

Κομβικό σημείο στην ιστορία της νεότερης εξέλιξης της συνείδησης  του ανθρώπου, αποτελεί η εποχή του Ταύρου με την εμφάνιση του αιγυπτιακού και μινωικού πολιτισμού και τη δημιουργία του Λαβύρινθου και όλων των   ταγμάτων και στοών. Στον αντίποδα ο ζωροαστρισμός και ο μιθραϊσμός.

 Η θεοσοφία αντιπροσωπεύει παιδική ηλικία της ανθρωπότητας και την πολύ κοντινή επαφή με τα ζώα τα οποία λάτρευαν οι Αιγύπτιοι περισσότερο και από τους ανθρώπους. Ο Ηρόδοτος περιγράφει αναλυτικά τις σχέσεις αυτές και την υπερβολική  ζωοφιλία που ανθεί και επί των ημερών μας.  

Ο Θησέας εξερχόμενος από το Λαβύρινθο θα θέσει τα θεμέλια για μία άλλη σχέση Πολίτου και Πολιτείας,  λέξεις και έννοιες άγνωστες και μακρινές στα συστήματα της θεοσοφίας   κυρίως ανατολικού τύπου. 

 Ανατολικού τύπου, γιατί η Ανατολή αποτελεί το αριστερό ημισφαίριο της Γης με ανοιχτές πύλες σε κάθε είδους  θεοσοφικές  επιρροές,  ενώ η Δύση, το δεξιό, με πιο ορθολογιστικές.  

Η παιδική ηλικία  ως κατάσταση είναι παρούσα σε όλα τα κείμενα της θεοσοφίας. 

 Ένας θεός πατέρας με τη μητέρα απούσα, μιλάει συνήθως στο γιο του σαν να είναι  μωρό, ανήλικος και ανώριμος, Πολλοί  θεοσοφιστές είναι προσκολλημένοι σε αυτό το πρότυπο παρουσιάζοντας μία νηπιακή  κατάσταση του νου. Είναι σαν τα μικρά παιδιά που έχουν χαθεί στο δάσος και θέλουν ένα παραμύθι να τους πεις και να τα πάρεις αγκαλιά.  Αυτό το συναίσθημα, αυτή την ανάγκη για παρηγοριά εκμεταλλεύεται  η εκάστοτε εξουσία και να τους χειραγωγεί να τους εκμεταλλεύεται και να τους  απομυζά. 

 Το πρόβλημα της θεοσοφίας είναι πολύ βαθύ.

 Πρώτον γιατί αντιπροσωπεύει την αρχέγονη πλευρά της ανθρωπότητας και τη ζωική της φύση. Είναι νοσταλγία βαθιά.

 Δεύτερον γιατί οι οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζεται να δομηθούν και σε πνευματικές βάσεις εκτός από τις υλικές. Αυτές τις ανάγκες καλύπτουν όλες οι θρησκείες με διάφορες τέτοιες τελετουργίες και τελετές  κρατώντας τον εσωτερικό πυρήνα τους σε μυστικές τελετουργίες και τον εξωτερικό σε εξωτερικές τελετές  απλοϊκές για παιδιά.

 Όμως επειδή η εξουσία διαφθείρει τους ανθρώπους υπήρξε μεγάλη διαφορά και στους θρησκευτικούς εκπροσώπους, κατάχρηση εξουσίας και μεγάλης απληστίας. 

 Τώρα ο πλανήτης έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο αντοχής αλλά και φυσικών αποθεμάτων δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη ανοχή. 

 Ο Ποσειδώνας σαφώς δεν μπορεί να καταργηθεί όπως και η ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει και να εξερευνήσει το Άγνωστο, όμως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί εκμετάλλευση από τους θεοσοφιστές παντός είδους .

Ο Θεός και ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθεροι όχι όμηροι μιας άπληστης αντίνοης εξουσίας. 

 Πόσοι  θεοί υπάρχουν; 

 Όσοι και άνθρωποι. Ο κάθε άνθρωπος πιστεύει σε κάτι . Δεν υπάρχουν άθεοι, όλοι  άνθρωποι, όλοι πιστεύουν σε κάτι. Οι πιο πολλοί πιστεύουν στο χρήμα στα λεφτά, πάρα πολλοί στην εξουσία είναι αρχομανείς,  αρκετοί στο σεξ το βασικό ένστικτο,  φυσικά στον  Γιάκχβε, στον  Ιησού  στον Αλλάχ,   στο Δία,  στον Μαρξ στον Λένιν ( αλλιώς δεν θα είχαν φτιάξει μαυσωλείο) στον πατερούλη Στάλιν,  στον Τραμπ  κλπ. 

 Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος στην ενηλικίωση του δεν είναι ο θεός στην  εξουσία, ούτε  άλλους θεούς ούτε καινούργιους θεούς .

 Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι να αναλάβει την ευθύνη της ύπαρξης του, να ενηλικιωθεί, να βγάλει  τα γένια του και να κατανοήσει τον κόσμο, τον εαυτό του μέσα από τον αφηρημένο πυρήνα των θρησκευτικών κειμένων των παραβολών και των  μυθολογικών ιστοριών.

Η Ελληνική Μυθολογία είναι η καλύτερη και πληρέστερη   γιατί κρατά μια σωστή απόσταση από το θεό και μια αρμονία μεταξύ των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου αποφεύγοντας τις υπερβολές του Φαέθωνα.

Οι θεοί με τους θεούς  σε ευωχία και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους  σε ψυχική νοητική και φυσική υγεία, συναισθηματική και νοητική ισορροπία

Αστραία ©©

67. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία ( τα προβλήματα )

Εφ ΄όσον η εξουσία ζήτησε την αλήθεια
ας την πούμε...

Τα προβλήματα της εξουσίας
Τα κυριότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η εξουσία σήμερα είναι τα εξής:

1. Ο πληθυσμός
Ο πληθυσμός της γης έχει αυξηθεί υπέρμετρα και ανεξέλεγκτα  κυρίως σε υποανάπτυκτες χώρες της Ασίας της Αφρικής και της Νοτίου Αμερική, ενώ παρουσιάζει προβλήματα υπογεννητικότητας στις υπόλοιπες χώρες, ειδικά της Ευρώπης.
Οι βασικές αιτίες αυτό το πρόβλημα είναι  ότι λαοί αυτοί λειτούργησαν και λειτουργούν κυρίως με το βασικό ένστικτο σε  χρήση βασική και εντατική.
Ο άλλος  λόγος  είναι  ότι οι αποικιοκράτες χρησιμοποίησαν αυτούς τους λαούς  ως  φτηνό εργατικό μέσον και  ως δούλους και ήθελαν όλο και περισσότερους, όπως  ένας ορνιθοτρόφος  αυξάνει την παραγωγή ορνίθων στο ορνιθοτροφείο του ή ένας  καλός βοσκός ποιμένας αυξάνει το κοπάδι του.
Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών και ειδικότερα  της Ινδίας και της Κίνας, είδαν  το πρόβλημα και προσπάθησαν  να πάρουν κάποια μέτρα, αλλά δεν τα κατάφεραν. Οι πολυεθνικές τους εμπόδισαν συνεχίζοντας το "ανθρωπιστικό" τους έργο και θεάρεστο κατά τη ρήση "αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε τη γη",  δηλ καταστρέψτε τη γη.
Η υπογεννητικότητα των άλλων χωρών και κυρίως της Ευρώπης οφείλεται  στις  εργασιακές συνθήκες και στον καταναλωτισμό της ψεύτικης ευδαιμονίας.
Οι εργασιακές συνθήκες, οι αμοιβές και η ανεργία δεν επιτρέπουν τη δημιουργία οικογένειας και γεννήσεις  παιδιών, ο δε εύκολος ευδαιμονισμός, του "να περνάμε καλά"  και να καταναλώνουμε πολυεθνικά προϊόντα πολλά,  καταργεί και την πρόθεση της τεκνοποίησης.
Αυτή η αύξηση του πληθυσμού που προωθήθηκε από τις  θρησκευτικές και  πολυεθνικές εξουσίες είναι πλέον εκτός ελέγχου και έτσι οι  πονηροί σκέφτηκαν  το εξής:

Αντί να πηγαίνουμε και να παράγουμε τα προϊόντα μας στην Κίνα και στο Μπαγκλαντές γιατί δεν κάνουμε Bangladesh όλο τον κόσμο ξεκινώντας από την Ευρώπη; Ποιο κερδοφόρο είναι αυτό και ασφαλές.
Το πρόβλημα όμως είναι που θα πουλήσουν αυτά τα προϊόντα, σε ποιον πληθυσμό, όταν είναι όλος ο πληθυσμός είναι τόσο  φτωχοποιημένος. Ποιοι θα τα αγοράσουν;

Απλά δεν έχουν που να τα πουλήσουν.

2. Το πολίτευμα

Δεν υπάρχει πολίτευμα ή καθεστώς να κυβερνήσει  8 δις πληθυσμού  στη Γαία. Ούτε η δικτατορία μπορεί, ούτε η δημοκρατία και καμία πολιτική ή θρησκευτική εξουσία δεν μπορεί να ελέγξει αυτόν τον πληθυσμό.

3. Τα φυσικά αποθέματα
Τα φυσικά αποθέματα,   το νερό, το πετρέλαιο, η καλλιεργήσιμη γη, ο αέρας, ορυκτός πλούτος της Γης και  οι μη ανακυκλώσιμες πηγές ενέργειας, είναι όλα  περιορισμένα και αντιστοιχούν σε συγκεκριμένο πληθυσμό που μπορούν να θρέψουν και να συντηρήσουν. Η παράταση που πήρε ο γήινος πληθυσμός   ως διατροφή με την παραγωγή λιπασμάτων έχει σαν αποτέλεσμα μία τεράστια οικολογική καταστροφή  με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.  Ακόμη και τα συμπληρώματα διατροφής θα μείνουν ασυμπλήρωτα.  Ειδικά το νερό  θα αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες πολέμου γιατί ο άνθρωπος χωρίς πετρέλαιο έζησε πολλούς αιώνες, αλλά χωρίς νερό διατροφή δεν μπορεί.
4. Οι αποφάσεις
και πολλοί οργανισμοί.
Η  εξουσία στην προσπάθειά της   να κρατηθεί από την εξουσία, με νύχια και με δόντια έχει δημιουργήσει έναν λαβύρινθο οργανώσεων και οργανισμών, οι οποίοι στην ουσία παρασιτούν και απομυζούν τα τελευταία αποθέματα της Γης. Πέραν τούτου είναι αδύνατον μια  απόφαση να πάρει εύκολα ή γρήγορα, αν χρειαστεί και η, ευθυνοφοβία καραδοκεί. Κανείς δεν  θέλει και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη στέλνοντας τα χαρτιά από τον ένα γραμματέα στον άλλο γραφείο σε ατέλειωτη γραφειοκρατία. Τα ατελείωτα group συνέδρια επιδεινώνουν το πρόβλημα και το ανακυκλώνουν χωρίς ποτέ να το λύνουν.

Χωρίς απόφαση όμως, δεν υπάρχει ούτε κυβέρνηση ούτε  εξουσία.

Έχουμε ένα  κενό  εξουσίας και έχει η εξουσία ένα πρόβλημα τρανό και είναι πλέον κάτι περισσότερο από φανερό αυτό, αν προσθέσεις  και την πολυνομία παρανομία των νόμων.
5. Η δικαιοσύνη

Η γυναίκα του καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο αλλά και να φαίνεται τίμια.

Η εξουσία ούτε φαίνεται ούτε είναι τίμια και η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί, ούτως ή άλλως δεν μπορεί με τόση πολυνομία και τόσα παραθυράκια νόμων και δίκες φιέστα και παρωδία.

Δεν ικανοποιεί το κοινό αίσθημα περί δικαίω με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται  ένταση και οργή.

Ποτέ δεν τιμωρεί τον εαυτό της. Δεν έχουμε  πολλούς ανθρώπους της εξουσίας να τιμωρούνται για εγκλήματα που έχουν διαπράξει ειδεχθή.  Παράνομο πλουτισμό,  πόθεν έσχες αδιαφανή, εθνικές ιστορικές προδοσίες συμφωνίες  και άλλες πολλές ατασθαλίες.

6.Το εικονικό χρήμα

Το χρήμα είναι μία αντιστοίχιση της ανθρώπινης παραγωγής πρωτογενούς δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα  διαχείρισης  των φυσικών αποθεμάτων.
Παλιά είχε σαν αντίκρισμα το  χρυσό. Δεν μπορούσες να κόψεις να τυπώσεις νόμισμα, αν δεν είχες τον αντίστοιχο χρυσό φυλαγμένο στα κυβερνητικά θησαυροφυλάκια.
Επειδή όμως τα φυσικά αποθέματα ως περιορισμένα τελειώνουν, φθάνουν στο τέλος τους, οι τραπεζίτες και οι πολυεθνικές αγορές, σκέφτηκα να κόψουν νόμισμα χωρίς αντίκρισμα δανειζόμενοι αέρα κοπανιστό από το μέλλον.
Έτσι όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι στον αέρα και τα λεφτά που έχουν μερικοί πλούσιοι του  χρηματιστηρίου, είναι απλώς ένας αριθμός λογιστικός και εικονικός, δεν υπάρχει κανέναν αντίκρισμα σε  φυσικό  απόθεμα. Όλα αυτά είναι μία φούσκα που μία μέρα θα σκάσει  και αυτή η μέρα δεν θα είναι  πολύ αργά. Πρόσω ολοταχώς προχωρούμε σε αυτή... με την εξουσία να παραμιλά και τα μαλλιά της να τραβά.
7. Η διαδοχή
Το πρώτο πράγμα που ενδιέφερε και ενδιαφέρει μία εξουσία ισχυρή, είναι η διαδοχή.  Κάποιος που θα τη διαδεχθεί.  Φυσικά το αρσενικό παιδί ήταν πρώτη επιλογή επειδή η υλιστική κοινωνία χτίστηκε σε  βάση αρσενική, πατριαρχική.
Οι κακές επιλογές και οι γάμοι συμφέροντος  δεν ευνοούν τους  υγιείς  και δυνατούς απογόνους, έτσι οι περισσότεροι από αυτούς δεν είχαν και δεν έχουν φυσικούς απογόνους αλλά ούτε και πνευματικούς.

Και αν υπάρχουν, έχουν εκφυλιστεί. Βλέπε βασιλικές οικογένειες  και πρωθυπουργούς και καγκελάριους  άνευ απογόνων και διαδόχων.
Το πρόβλημα έγινε  ιδιαίτερα οξύ  στις αρχές του εικοστού αιώνα και για αυτό το λόγο  από εκεί και μετά, όλες οι μυστικές σέχτες και στοές που κυβέρνησαν αυτόν τον κόσμο παρασκηνιακά, τα έχουν βγάλει όλα.... στο φως.

Πριν ήταν όλα μυστικά και απαγορευμένα.
Παλαιά όλες οι στοές, ήταν μία λέσχη κλειστή δεν μπορούσες να μπεις και να βγεις εύκολα από εκεί. Ιεραρχία μύηση όρκοι και αυστηρή επιλεκτική διαδοχή πού ήταν κυρίως προφορική.
Η διαπίστωση από τους υψηλόβαθμους αρχιερείς των στοών ότι δεν υπάρχει ικανός διάδοχος να τους  διαδεχθεί,  τους οδήγησε αναγκαστικά στην απόφαση αυτή.
Έτσι είδαν το φως κείμενα και αρχεία μυστικής και καλά κρυμμένης γνώσης. Η κατανόηση αυτής της γνώσης δεν είναι εύκολη υπόθεση για τον καθένα  που θα πρέπει μόνος του πια,  να ξεμπερδέψει ένα μπερδεμένο κουβάρι υπερπληροφόρησης ή παραπληροφόρησης, χωρίς προσωπικό  δάσκαλο χωρίς μύηση χωρίς οδηγό. Είναι  ένας ηράκλειος άθλος  το έργο αυτό.

8. Το διαδίκτυο
Το διαδίκτυο είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την εξουσία και μεγάλος πονοκέφαλος. Πρώτη προσπάθησε να το ελέγξει και προσπαθεί να το χειραγωγήσει μέσα από  ένα λαβύρινθο πληρωμένων σελίδων  και  τον μισθοφορικό  στρατό των τρολς. Όμως δεν μπορεί. Δεν την ευνοεί η Εποχή. 

Κάποιοι  βγαίνουν σαν τον Θησέα από τον Λαβύρινθο συνδέοντας τις πληροφορίες με το Μίτο και τις κατανοούν.

Αρκετοί λειτουργούν σαν  Αλκίνοοι Φαίακες και στέλνουν  γρήγορα τη Σκέψη και τον Οδυσσέα στην Ιθάκη και κάποιοι άλλοι είναι Τηλέμαχοι , το δόρυ δίπλα σε ένα τόξο κρατούν εύστοχα μαζί με την Αθηνά που συζητούν.
9. Η εντροπία

Η αλαζονεία, ο υπέρμετρος εγωισμός της εξουσίας μαζί με την απληστία την οδηγούν σε μία ταχύτερη πτώση της ενέργειας έναν θερμοδυναμικό θάνατο, που της πολύ της πηγαίνει, την εντροπία.
Η εξουσία από το φόβο μη χάσει την εξουσία κατεβάζει τον πήχη το επίπεδο και τη στάθμη της ενέργειας  και κρατά το επίπεδο της συνείδησης σε  νηπιακό στάδιο. Όλο   για διαφορετικότητα μιλά, και   όλα τα ισοπεδώνει και τα εξισώνει και τα ομογενοποιεί.  Φυλές έθνη γένη. Διακαής πόθος της, δεν το κρύβει άλλωστε, η μία μιγαδική ευκολοκυβέρνητη φυλή σε ένα εργοτάξιο Γη που νομίζει ότι μπορεί να κυβερνά.

Εκείνο που βλακωδώς δεν κατανοεί, είναι ότι  αυτό την παρασέρνει προς τα κάτω και τον δικό της θάνατο σημαίνει.
10. Η αθανασία
Μία από τις μεγαλύτερες επιδιώξεις της εξουσίας είναι η αθανασία και επιθυμία των εκάστοτε Φαραώ,  είναι να γίνουν αθάνατοι με κάθε τρόπο και μετά  αντίτιμο. Για αυτό το λόγο κυνήγησαν και κυνηγούν τα Μήλα της Αθανασίας μέχρι της Νέας Υόρκης, τις συμμορίες.

 Το πρόβλημά τους είναι ότι ο Ηρακλής, τα έχει επιστρέψει στον κήπο τους εκεί που ανήκαν,  ο Οδυσσέας έφυγε από το νησί  της  Ατλαντίδας κόρης που του την έταζε, 
ο Σίσυφος κουβαλάει την πέτρα του στον Άδη και οι αρνητές του θανάτου δεν πρόκειται να αναστηθούν. Με αυτό το γεγονός αυτό να  συμφιλιωθούν, γιατί στις καινούργιες πολιτείες  που θα δημιουργηθούν, πυραμίδες στοές μετρό και μετροπόντικες δεν θα  υπάρχουν καθώς και τρωκτικά  και βρυκόλακες αυλοκόλακες,  σε αυτά να κατοικούν.

Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του

Αστραία ©©

62. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (θεογονία)

63. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (τα λάθη )

64. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (οι μέθοδοι)

65. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία ( οι αντιφάσεις )

66. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία ( οι μορφές )

Επόμενο:

Οι λύσεις

66. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία ( οι μορφές )

Εφ ΄όσον η εξουσία ζήτησε την αλήθεια
ας την πούμε...

Οι μορφές της εξουσίας

θρησκευτική πολιτική κομματική τραπεζοχρηματιστική πολυεθνική

Η  αρχέγονη  μορφή της εξουσίας χάνεται στα βάθη της δημιουργίας από την κατάσταση της ενέργειας στο επίπεδο της ύλης.
Από το  Χάος στη Γη και  τον  Ουρανό. 
Ο  Ουρανός και οι Ουρανίωνες είναι οι πρώτοι εξουσιαστές μαζί με τους θρησκευτές
Η πρώτη μορφή εξουσίας των ανθρωπίδων είναι η θρησκευτική από την αρχή του μάγου σαμάνου έως του σύγχρονου  θεοσοφιστή.
Οι ιερείς κατείχαν τη γνώση μαζί με τη βασιλική ιδιότητα που είχαν και, την ενέργεια,  κυβερνούσαν τη φυλή, ήταν αρχηγοί.
Ο εγωισμός, η πτώση της ενέργειας, η εντροπία τους οδήγησαν στην απληστία. Έτσι είδαν το θέμα κερδοσκοπικά και αποφάσισαν να κρατήσουν τη γνώση για τον εαυτό τους και να την πουλήσουν ακριβά ως θεοσοφία αρχικά.
Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να την αφορίσουν να την δαιμονοποιήσουν  εφαρμόζοντας  την τακτική του μαστίγιου και του καρότου, του καλού και κακού μπάτσου, του θεού και του διαβόλου. Το δεύτερο να δημιουργήσουν ισχυρά  Ουράνια θεοσοφικά συστήματα εξουσίας κτίζοντας τα Τείχη της Τροίας εν των τρωικώ  υλικώ πεδίω.
Το πέρασμα της ανθρωπότητας στην Ατλαντίδα από τον  πνευματικό πρωτογονισμό  της  Λεμουρίας αποδείχθηκε εύκολος τρόπος για τη συντήρηση  ανακύκλωση της θεοσοφίας. Έτσι ο Ποσειδώνας ανακηρύχθηκε κυβερνήτης μαζί με τους γιους του και κάνανε θυσίες. Εκτός από τους ταύρους θυσιάζανε και παιδιά, γιούς και κόρες για να αποδείξουν την αγάπη και την υπακοή στον θεό που με  "σοφία"  κυβερνά.
Η  συνύπαρξη του Homo neanderthalensis  και  Homo erectus ξεκινά μαζί τον  αναδυόμενος homo sapiens να προσπαθεί να σκεφτεί σθεναρά. Η σκέψη θα τιμωρηθεί ως μεγάλη αμαρτία γιατί τον γιο του Ποσειδώνα , τον Κύκλωπα, τυφλώνει αποτελεσματικά και ο σκεπτόμενος Οδυσσέας θα καταδιωχθεί θεϊκά στη πρώτη αναμέτρηση θεού και ανθρώπου.

Η πρώτη πυραμίδα ιεραρχίας των Φαραώ  ανοικοδομείται στην Παλαιά Ατλαντίδα με  δύο τάξεις όντων  human  beings:  Φαραώ και δούλοι να χτίζουν τις πυραμίδες της Αθανασίας μέχρι την απόφαση του Διός να βουλιάξει και το τελευταίο νησί της αυτοκρατορίας των   " αθανάτων" γιαλαντζί.
Όλα τα ατλαντικά φύλα θα ξεκινούσαν από την αρχή μέχρι ο Θησέας να εμφανιστεί.
Ο Μίνωας με την ανάμνηση της γνώσης  Πασιφάης, της παλαιάς Ατλαντίδας   θα φτιάξει το νέο λαβύρινθο, αλλά ο Θησέας θα απελευθερώσει τη γνώση θα την συνδέσει και, από το Μινώταυρο θα γλιτώσει.
Η πρώτη πολιτική εξουσία παίρνει τα ηνία και η πολιτική αρχή αρχίζει πολίτες  να δημιουργεί, αλλά θεοσοφία καραδοκεί. Ο πολίτης είναι κάτι που θανάσιμα  μισεί γιατί μόνο  στη δουλεία του θεού συντηρείται και "ευδοκιμεί ".
Τα πολιτεύματα και η πολιτική εξουσία θα διανύσουν μία μεγάλη διαδρομή αναζήτησης της ταυτότητας και των ορίων τους αναζητώντας μια σοφή ηγεσία.
Η Εποχή των Ιχθύων και του Ποσειδώνα δεν θα τους βοηθήσει, ο Οδυσσέας νους θα κυνηγηθεί αγρίως και σε αγριεμένα κύματα του  Ποσειδώνιου ωκεανού θα πνιγεί πλειστάκις. Η ανθρωπότητα θα παραμείνει σε μία ομηρία νοητική  όπως το είχε προβλέψει ο ποιητής Όμηρος  σε κάποιο Ατλαντικό νησί  για πολλά χρόνια και αιώνες, ενώ  ο Αντίνοος θα συναγωνίζεται τον Αντιφάτη σε αντινόηση αυτοκτονική.

Το μυαλό είναι ο στόχος σίγουρα τρία κλικ αριστερά και τρία δεξιά  και στο μέσον η άβυσσος να χάσκει σκοτεινή.
Η  ανακάλυψη και ο αποικισμός της Αμερικής της νέας Ηπείρου θα γίνει με προδιαγραφές Ατλαντίδας και Αυτοκρατορίας. Όμως οι επαναστάτες τέκτονες και Μασόνοι δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν τις καταβολές της θεοσοφίας και θα συνεργαστούν μαζί της για να επαναλαμβάνοντας το ίδιο λάθος ξανά.

Η θεοσοφία με νέα κόλπα ξεκινά στη πόλη του Μεγάλου  Μήλου, μα ο Ηρακλής τα  αναζητά.
Ποια είναι η μορφή της εξουσίας σήμερα;
Είναι οι πολυεθνικές αγορές, οι οποίες  ουδόλως ενδιαφέρονται για  αυτές τις γνώσεις τις παλιές, ούτε καν τις κατανοούν και  με τις  φιέστες και τις τελετουργίες της θεοσοφικές γελούν.
Η διαφορά  των μασονικών  τελετουργιών  όπως μας παρουσιάζονται  στα Μάτια Ερμητικά Κλειστά με τα πάρτι του Λύκου της Wall Street είναι ουσιαστική και βαθιά.
Οι παλαιοί  ΣΗΘ είχαν τη γνώση γνώριζαν την δύναμη της, την χρησιμοποίησαν όμως  όχι άψογα και σωστά. Νικήθηκαν από την Δύναμη.
Οι νέοι  χρηματιστές οι ΣΜΙΘ, έχουν τα χρηματιστήρια τις τράπεζες τα λεφτά και δεν δίνουν δεκάρα για τη γνώση  που την περιγελούν και  την χλευάζουν όταν με το βλέμμα της αγελάδος  σαν τα τρένα που περνούν,  την κοιτάζουν. Όμως δεν έχουν τη Γνώση, όταν τελειώσει το τυπωμένο εικονικό χρήμα δεν θα ξέρουν τι να κάνουν. Και τελειώνει, ίσως και να τελείωσε κιόλας.

Συμπερασματικά  εν περιλήψει  θα λέγαμε πώς:

Η πρώτη μορφή εξουσίας ήταν η θρησκευτική 
Ακολούθησε η πολιτική ( κομματική ) με το Σύνταγμα  και  τις διάφορες μορφές πολιτεύματος και για αρκετό διάστημα συνεργάστηκαν και συνεργάζονται μαζί.
Η δικαιοσύνη απουσίασε και απουσιάζει δυστυχώς  τις περισσότερες φορές.
Σήμερα η εξουσία εξασκείται τις πολυεθνικές αγορές οι οποίες διορίζουν  πάπες πατριάρχες  γραμματείς του ΟΗΕ του ΔΝΤ  και άλλων " φιλάνθρωπων"  οργανισμών, πρωθυπουργούς υπουργούς  και βουλευτές.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Ιδού  το ερώτημα που απασχολεί τον homo sapiens  

ανήσυχα  τα διαδικτυακά βράδια στην μπλογκόσφαιρα

Αστραία ©©

62. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (θεογονία)

63. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (τα λάθη )

64. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (οι μέθοδοι)

65. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία ( οι αντιφάσεις )

Επόμενο

Τα προβλήματα της εξουσίας

65. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία ( οι αντιφάσεις )

Εφ ΄όσον η εξουσία ζήτησε την αλήθεια
ας την πούμε.....

Ο Αντιφάτης ήταν βασιλιάς των Λαιστρυγόνων γίγαντας και ανδροκτόνος, λέει ο Όμηρος

105	κούρῃ δὲ ξύμβληντο πρὸ ἄστεος ὑδρευούσῃ, θυγατέρ᾿ ἰφθίμῃ Λαιστρυγόνος Ἀντιφάταο.

 Οι αντιφάσεις της εξουσίας....πολλές

 Ειρήνη ισότητα δημοκρατία ελευθερία αγάπη σεβασμός στη διαφορετικότητα και άλλα πολλά είναι από τα σλόγκαν της νέας εξουσίας γιατί η παλιά είχε διαφορετικά, ήταν πιο ειλικρινής αποκαλυπτικά.

Οι αντιφάσεις της εξουσίας αφορούν κυρίως θρησκευτικές και πολιτικές ιδεολογίες.Με αυτές εξουσιάζεται ο κόσμος αλλά και βουλιάζει η λογική του ανθρώπου κυριολεκτικά σε θολά ποσειδώνια νερά.

 Ας τις δούμε αναλυτικά και ξεχωριστά, τις κυριότερες

1. Ειρήνη

 Πόσοι πόλεμοι έχουν γίνει για χάρη της ειρήνης; 

 Οι ειρηνιστές πασιφιστές ομιλούν συνεχώς για την ειρήνη και πόσο αυτή διακαώς ποθούν, την επιδιώκουν και την αγαπούν. Στο πλαίσιο αυτής της προτίμησης  πολεμούν τον εθνικισμό ως κύρια πηγή κινδύνου, καταστρέφουν τα έθνη, καταργούν τα σύνορα και δημιουργούν  τη μια αναμεμειγμένη φυλή

 η αντίφαση

 Οι εμφύλιοι πόλεμοι της ίδιας φυλής είναι οι χειρότεροι και ο Κάιν υπήρξε αδελφοκτόνος. Τι θα γίνει η διαφορετικότητα όταν έχουμε μία μιγαδική φυλή; Γιατί να μην έχουμε διαφορετικές;

Ο πόλεμος έχει πολλές μορφές, είναι ο πόλεμος να πεθαίνεις από τη φτώχεια την ανεργία την εξάρτηση σε διάφορες ουσίες, από τη βλακεία.  Από τα ανοιχτά σήμερα περνούν μόνο τα ναρκωτικά τα προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών και τα οποία δουλεύουν για παιδιά για ένα πιάτο ρύζι και τα όπλα για να προστατεύουν αυτούς πού την ειρήνη αγαπούν.

Οι θρησκευτικές αιρέσεις, τα ναρκωτικά οι σεξουαλικές καταχρήσεις  τα όργια και τα θολωμένα μυαλά κυριαρχούσαν στα παιδιά  των Λουλουδιών της ειρήνης , στα παιδιά του Ποσειδώνα.

" Κάντε έρωτα και όχι πόλεμο"  λέγανε, όμως ξεχνούν πως ο έρωτας ανήκει στη μάχη και στον ΄

πόλεμο  και είναι ανίκητος

2. Ο ΟΗΕ

Στο πλαίσιο της ειρήνης των λαών έχει δημιουργηθεί ένας καλοπληρωμένος, οργανισμός, από όλους τους λαούς εδώ και 100 χρόνια. Όχι μόνο δεν απέτρεψε τους 2 παγκοσμίους πολέμους δημιούργησε και άλλους. Ποιος ο λόγος της ύπαρξης του;

Ή δεν θέλει ή δεν μπορεί, εκτός τούτου τρέφεται από τον πόλεμο. Σε μια ειρηνική γη δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Συνεπώς τον πόλεμο συντηρεί και για την ειρήνη αντιφατικά ομιλεί.

3. Ο Θεός

 Οι περισσότεροι άνθρωποι την πρόσφατη Εποχή των Ιχθύων παγιδεύτηκαν στη θρησκοληψία πνίγηκαν και χάθηκαν στην Ποσειδώνια ιδεοληψία.

Έκαναν μεγάλους πόλεμους στο όνομα του Θεού μιλώντας για την ειρήνη και την αγάπη κατά οξύμωρο, μισώντας και σκοτώνοντας τους συνανθρώπους τους για να τους "σώσουν".

Ας τους αφήσουν άσωστους και να κοιτάξουν τη δική τους τη σωτηρία, ειδικά της λογικής που αυτοκτονεί με την παρουσία τους.

Αν υπάρχει Θεός δεν έχει ανάγκη ούτε από την πίστη των ανθρώπων, ούτε από την αγάπη τους, ούτε   ούτε από περιουσία, ούτε από τα προσκυνήματα τους  ούτε από κοσμική εξουσία.

Ο Θεός είναι κάτι που χρειάζεται η εξουσία για να εξουσιάζει, για αυτό και έχει φτιάξει την θεοσοφία με όλα τα παρακλάδια της τις αιρέσεις και τα θεοσοφικά συστήματα στο απόηχο της παλαιάς Λεμουρίας.

Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ σπουδαίο πράγμα αλλά είναι υπόθεση προσωπική και ευθύνη ατομική. Και καλό και λογικό είναι να παραμένει έτσι.

"Το πολύ το κυρ ελέησον βαράει και του θεού" ανεξάρτητα από τον αν υπάρχει ή δεν υπάρχει.

 Οι αντιφάσεις της θεοσοφίας  και των θεοσοφιστικών συστημάτων είναι πολλές  και πατάει σε τεντωμένο σκοινί στο οποίο κανείς θεοσοφιστής δεν ισορροπεί .

 4. Η δημοκρατία

Μετά το τέλος της φεουδαρχίας και της ελέω  Θεού ηγεμονίας  αναδύθηκε  η πολυσυζητημένη   ανάπηρη δημοκρατία με πρώτο σύνταγμα το μασονικό μανιφέστο  για ισότητα αδελφοσύνη και ελευθερία.

Έτσι η δημοκρατία έγινε της μόδας και φοριέται πολύ σήμερα σε όλους τους χαζοχαρούμενους κοσμικούς κύκλους του life style και showbiz. Όλοι θέλουν τη "δημοκρατία" που τους βολεύει για να κάνουν ό,τι θέλουν δημοκρατικά και ανάλαφρα.

 Μιλούν για αυτήν πολύ  οι αριστεροί  παρόλο που δεν υπάρχει στην βασική τους ιδεολογία σε αντιφατική προοπτική

 Παίρνουν μέρος σε αυτή οι δεξιοί παρ΄όλο  που τα βασικά τους πιστεύω δεν εξυπηρετεί.

Ακόμη και οι χριστιανοί, ενώ προσκυνούν ένα θεό που δεν φημίζεται για τις δημοκρατικές διαδικασίες του, άσε που θυσιάζει και ένα άσπλαχνα ένα παιδί.

 Κατηγορούν τη διδακτορία του Περικλή ενώ θα έπρεπε να την επευφημούν ως καθεστώς που τους αναλογεί.

 Αναφέρονται σε αυτή δυναστείες οικογενειών   φατριών που εξουσιάζουν  τον Δήμο χωρίς δημοκρατική αρχή,  αλλά με κληρονομική.  

 Η αντίφαση της εξουσίας να μιλάει για Δημοκρατία  ενώ στη βάση της είναι ολιγαρχική και τυραννική  είναι ένα σχοινί  που κρεμιέται στο σπίτι του κρεμασμένου  με διαδικασία  διαλεκτική.

5. Η ισότητα

 Όλοι θέλουν να είναι ίσοι, αλλά το θέμα είναι με ποιον θα είσαι ίσος και ποιοι θα είναι οι "ίσοι". 

 Ποιο είναι το σημείο και το επίπεδο αναφοράς της ισότητος;

 Που θα πρέπει να οριστεί;

 Αυτό κρατιέται σε μία  θολή  κατάσταση και απροσδιόριστη γραμμή.

Ίσοι στα λεφτά στην ανδρεία στην ευφυία, στην ακεραιότητα, ίσοι στη διαφθορά στη βλακεία;

Σε τι θα είμαστε ΙΣΟΙ;

Και υπάρχει και το λεπτό σημείο της ομοιότητας.

 Όμοιοι ως προς τι;

Ίσοι με τα σκουλήκια τις κατσαρίδες τα περιστέρια τα λιοντάρια τα ψάρια;

Όμοιοι με τους ρινόκερους τους ιπποπόταμους τα χρυσάνθεμα;

 Είναι όμοιοι ο άντρας με τη γυναίκα;

 Δεν έχουν διάφορα ένα χρωμόσωμα Υ που τους διαχωρίζει και ξεχωρίζει το φύλο.

Αν κάποιος θέλει να γίνει κάμπια θα έχει το χρωμόσωμα της κάμπιας ή μπορεί να το δημιουργήσει;

Και αφού θα πρέπει να είναι όλοι ίσοι και όμοιοι τι θα γίνει με την περίφημη διαφορετικότητα και το σεβασμό της;

 Και αφού είμαστε όλοι ίσοι  γιατί δεν αμειβόμαστε το ίδιο;

 Γιατί ένας βουλευτής αμείβεται περισσότερο από έναν υπάλληλο των απορριμματοφόρων του δήμου;

 Και αφού κάποιοι πολύ ευαίσθητοι πλούσιοι αυτού του κόσμου   διατυμπανίζουν την ισότητα  γιατί  δεν ξεκινούν με το μοίρασμα της περιουσίας τους και την οικονομική ισότητα;

 Δεν τους πειράζει οικονομική ανισότητα;

 Προτιμούν το φιλανθρωπικό έργο και τις ελεημοσύνες;

 Να μοιράζουν φαγητό στα φτωχά παιδάκια με πανάκριβα ρούχα σε ακριβά καλά σε ρετουσαρισμένες φωτογραφίες;

 Δεν είναι μόνο η αντίφαση της εξουσίας είναι και η βαθιά υποκρισία της.

 6. Ο ρατσισμός

 Ένα από τα αγαπημένα slogan της εξουσίας," καραμέλα", σημαία το έχει κάνει, είναι αυτά του ρατσισμού.

 Έφθασε στο σημείο να περάσει αντιρατσιστικό νόμο, τόσο ρατσίστρια είναι.

 Ο αντιρατσιστικός νόμος περιλαμβάνει αυστηρές κυρώσεις και νομοθετήματα για

 διακρίσεις στα φύλα, τις σεξουαλικές προτιμήσεις και στις μειονότητες.

Ας μας πει λοιπόν  η αντιρατσιστική θρησκευτική εξουσία

  γιατί απαγορεύεται να γίνει πάπας ή πατριάρχης μια γυναίκα;

 Και γιατί δεν συλλαμβάνεται ο παπάς για ρατσισμό και ο πατριάρχης από την πολιτική εξουσία;

Σέβεται τις παραδόσεις εδώ, αλλά όμως δεν τις σέβεται παντού; Όπου την συμφέρει τις σέβεται και όταν.

 Γιατί δεν απαγορεύονται τα ιερά βιβλία των θεοσοφιστών για ρατσισμό αφού περιλαμβάνουν πλήθος ρατσιστικών κειμένων και πρόκλησης μίσους;

Ο Αντιφάτης βασιλιάς των Λαιστρυγόνων ναι και γίγαντας αντίφασης και αντινόησης.

7. Ο φασισμός

Το επίσης αγαπημένο κλισέ σλόγκαν της νεοφασιστικής εξουσίας, ένα αντιφασιστικό μονοπώλιο. 

Ο φασισμός τροποποιείται ελαφρώς από τον ρατσισμό, αφορά και απευθύνεται συνήθως στην ακροδεξιά ιδεολογία, ενώ δεν θα έπρεπε, αφού εκεί η αριστερά στην ίδια ιδεολογία κολυμπά. 

Ο φασισμός είναι νοοτροπία ο καθένας μπορεί να έχει αυτή τη νοοτροπία και την συμπεριφορά την αντιδεοντολογική.

8. Τα δικαιώματα

 Η εξουσία αρέσκεται να μιλάει συνεχώς για δικαιώματα και πότε για υποχρεώσεις γιατί

 η ίδια θέλει να έχει μόνο δικαιώματα και πότε δεν θέλει να έχει υποχρεώσεις. Τις ξεχνά.

Να τις θυμίσουμε μερικές

Έχει υποχρέωση στο λαό της, στη χώρα της να την κρατά ασφαλή εύνομη καθαρή.

Να την υπερασπίζεται να την προάγει να την ευημερεί.

Να δίνει λόγο για τις πράξεις και τις αποφάσεις της σε πλήρη διαφάνεια.

Να αναλαμβάνει τις ευθύνες της για τα λάθη της

και να παραιτείται όταν αποτυγχάνει σε όλα αυτά

9. Το προσφυγικό

 Το επίσης αγαπημένο θέμα της νέας εξουσίας. Ξαφνικά ανακάλυψε πόσο ευαίσθητη πονόψυχη και ανθρωπίστρια  είναι και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών που η ίδια δημιουργεί και προωθεί.

 Η αντίφαση

Αφού η εξουσία με όλο το πλήθος καλοπληρωμένων υπαλλήλων και οργανισμών θέλει και βοηθά τόσο πολύ τους πρόσφυγες και τους μετανάστες γιατί δεν τους βοηθάει στη χώρα τους και στην πατρίδα τους;

 Γιατί τους μεταναστεύει και τους ξεριζώνει;

 Και εδώ ισχύει το ίδιο ερώτημα με τον ΟΗΕ.

 Αφού ύπατη αρμοστεία δεν μπορεί να βοηθήσει τους πρόσφυγες στη χώρα τους

 και έχει αποτύχει στο έργο της γιατί δεν καταργείται ως άχρηστη  και συνεχίζει να πληρώνεται και βγάζει φωτογραφίες;

Ο Αντιφάτης ο ανδροκτόνος βουλιάζει όλα τα καράβια του Οδυσσέα που χάνει πολλούς συντρόφους.

Οι ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ της εξουσίας πνίγουν τη λογική και καταστρέφουν τον νου του ανθρώπου σε μια παράλογη αντιφατική διαδρομή. Θέλει πολύ προσοχή να εντοπίζονται αμέσως και να φεύγει κανείς γρήγορα από αυτό το νησί.

62. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (θεογονία)

63. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (τα λάθη )

64. Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία (οι μέθοδοι)

Αστραία ©©

Επόμενο

Μορφές της εξουσίας