73. Ωμέγα Πύλη Οδυσσειάδος

 

στο σύγχρονο τ Ωρα 

Το παρελθόν είναι ο πρόλογος του μέλλοντος στο  Αδράχτι του Χρόνου

Η τελευταία ραψωδία της Οδύσσειας Ανοίγει την Πύλη του Ωμέγα και κλείνει την Ανακεφαλαίωση του Οδυσσειακού ανθρώπου στο μεγάλο ταξίδι της ενλόγου συνείδησής του στον χώρο και στο χρόνο.
Χαρακτηριστική είναι η παρουσία του Ερμή, άρχοντος του λόγου με τον οποίον αρχίζει και ο πρώτος στίχος της ραψωδίας.

Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν μνηστήρων

Τι άλλο είναι τα Ομηρικά  Έπη  παρά ο ύμνος στον έμφρονα  νοήμονα άνθρωπο και στον ορθό λόγο.
Όπως όλες οι ομηρικές ραψωδίες έχουν τις αντίστοιχες λέξεις  "κλειδιά" κρυμμένες στον αφηρημένο πυρήνα των μυθιστοριών που αφηγούνται.
Στη Ραψωδία ω υπογραμμίζουμε  τις λέξεις, όπως τον ωκεανό, το ώλεσαν και την ώρα για να είναι Ωραίες στο σωστό χρονισμό.
Ο χρυσόραπις Ερμής, ο ψυχοπομπός οδηγεί τους μνηστήρες στο βασίλειο του Πλούτωνα με ένα ραβδί που κρατά και με το οποίο, άλλους υπνωτίζει και άλλους ξυπνά.
Οι μνηστήρες έχουν απωλέσει τη συνείδησή τους μέσα από την αμετροέπεια, την κατάχρηση φιλοξενίας και εξουσία και την έλλειψη αυτογνωσίας.
Αυτή υπήρξε η ετυμηγορία του Απόλλωνα  για τους αθέμιστες  μνηστήρες που εκτέλεσε ο Οδυσσέας με το τόξο του αργυρότοξου Θεού.
Περιπατώντες νεκροί οι μνηστήρες  στη γη, σκιές και νυχτερίδες κατά την ομηρική  περιγραφή
 νυχτερίδες που τσιρίζουν κρεμασμένες από ένα βράχο αρμαθιά.
Ο Αγαμέμνων συνομιλεί με τον Αχιλλέα για τα παλαιά και επαινεί την  εχέφρονα Πηνελόπη.

 Όταν καταφθάνει ο Αμφιμέδων τον ερωτά και ο Αμφιμέδων  του εξηγεί αναλυτικά το χρονικό του εγκλήματος και της τιμωρίας. 
Ομιλούν οι νεκροί;
Ιδού η  εύνοη ερώτηση που αναδύεται  μέσα από την   φτερωτή ραψωδία αυτή.
Νέκυια έχουμε και στη ραψωδία λ στην οποίαν περιγράφεται η κάθοδος του Οδυσσέα στον Άδη, η συνομιλία με τους νεκρούς, η οδηγία του Τειρεσία και η άνοδος του στη Γη.
Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν κατέβει  στον Άδη και έχουν γυρίσει  φωτισμένοι σοφοί. Ανάμεσα σε αυτούς ο Ηρακλής ο οποίος  είναι  ημίθεος και ο πονηρός Σίσυφος που θέλησε να τον ξεγελάσει και δεν τα κατάφερε, αρνητής του θανάτου.
Ο Πλούτωνας είναι η τρίτη δέσμη  συνείδησης μαζί με τις άλλες δύο, του Δία και του Ποσειδώνα, και αναφέρεται σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή, ενώ ο Ποσειδώνας είναι το άγνωστο, ο ωκεανός ,η κοσμική θάλασσα της αντίληψης μέσα στην οποία ταξίδεψε ο Οδυσσέας και ταλαιπωρήθηκε πολύ. Ο Ζευς  που είναι το γνωστό η λογική καθ όλη την ατλαντική και μετά ατλαντική εποχή.
Αν ο χρόνος είναι ένα αιώνιο τώρα του παρελθόντος του μέλλοντος και του παρόντος, αφού είναι το ταξίδι του φωτός και η μέτρηση του( χωρίς φως δεν έχουμε δεν έχουμε χρόνο) στη μεγάλη σκηνή του κόσμου και στο χρόνο  ακούμε τους νεκρούς να μας ομιλούν με ήχους νοηματικούς.
Αυτή είναι η ομηρική αφήγηση  με μαεστρία παρούσα στην πολυδιάστατη  ιστορία.
Παρών ο Ερμής, ο λόγος, παρόντες οι μνηστήρες, ο   γυρολόγος  Αμφιμέδων, παρών ο Αγαμέμνων, παρών ο Αχιλλέας, παρών ο Πλούτωνας , ο Ωκεανός Ποσειδών πέρα από τις Πύλες του Ήλιου, ο Ζευς,  η Αθήνα ο Λαέρτης, ο Τηλέμαχος,  ο Οδυσσέας στον Δήμο των Ονείρων

Ἑρμείας ἀκάκητα κατ᾿ εὐρώεντα κέλευθα. 10
πὰρ δ᾿ ἴσαν Ὠκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ Λευκάδα πέτρην,
ἠδὲ παρ᾿ Ἠελίοιο πύλας καὶ δῆμον ὀνείρων
ἤϊσαν: 14

Αν κοιτάξουμε γύρω μας αυτό συμβαίνει αυτή τη χρονική στιγμή με κλειστές τις πύλες του παλατιού στη Γη και ανοικτές τις  ροές χρονοδίνες στις  ωδίνες ενός τοκετού για τον νέο  άνθρωπο που θα  γεννηθεί μωρό σαν τον Ηρακλή στη καινούργια εποχή.
Όλοι οι παρόντες και, εμείς με το χρόνο που απομένει στον καθένα μας, ακούμε διαβάζουμε σκεπτόμαστε μπροστά στην ενεργό πλευρά του Απείρου, το  Ωμέγα, Ιστορίες δύναμης και σοφίας της Ελληνικής Μυθολογίας.
Πότε το   Όμικρον γίνεται Ωμέγα;
Πότε ο Όμηρος έγινε ο  Μηρός του Διός;
Πότε ο Οδυσσέας θα κληθεί  στη μεγάλη κλητική  πτώση ως:  Ω Οδυσσεύ !

Να παραστεί στην τελευταία σκηνή.
Και μετά το Ω, τι;

Πότε τα γράμματα, τα σύμβολα της Νόησης, γίνονται μικρά και  πότε ΚΕΦΑΛΑΙΑ και γιατί;
Ο Οδυσσέας μαζί με τον Τηλέμαχο, Οδοιπορεί  για το κτήμα του πατέρα του του Λαέρτη.
Θα τον βρει γέρο απογοητευμένο ρακένδυτο και θα του συστηθεί ως Επήριτος  εκ Σικανίας.
Ο Οδυσσέας παρουσιάστηκε με διάφορα ονόματα στα αγαπητά του πρόσωπα περικυκλώνοντας τον χώρο στον  ΩΟΝ του χωροχρόνου. Όλη την επιφάνεια της γαίας με το ύψος του αετού.
Είμαι ο Αίθων λέει στην Πηνελόπη, νοτόθεν, έρχομαι από το Νότο,  αφού έχει πάει πρώτα στην Ήπειρο την Απειρωτάν γαία, βόρεια  στο Θεσπρωτικό.
Έχει ταξιδέψει ανατολικά στην Τροία που έχει  εκπορθήσει και γυρίζει δυτικά από τη Σικελία.
Η Σικανή γραία φροντίζει τον  γέρο πατέρα του.
Ποιος είναι ο Λαέρτης ο γιος του  Αρκτούρου  Αρκείσιου , που πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία με παππού τον  Ερμίδη Κέφαλο των Κεφαλλήνων Ελλήνων ;

Ο εγείρων τον λαό,  Λαέρτης, φτωχός ρακένδυτος, γέρος, απογοητευμένος κουρασμένος απομονωμένος περιθωριοποιημένος παραιτημένος,  όπως ο λαός  σήμερα της Ελλάδος Ιθάκης.
Ο Οδυσσέας συγκινείται και αγκαλιάζει τον πατέρα του και του αποκαλύπτεται, όμως ο Λαέρτης Λαός  ζητάει  αποδείξεις.
Πόσα δέντρα υπάρχουν στο κτήμα και ποια, ποια είναι η  κληρονομιά σου την γνωρίζεις; 
Τα λόγια είναι σαϊτιές  και ο λόγος είναι βέλος που διαπερνά τα επίπεδα του χωροχρόνου στις πύλες  της μεγάλης επίκλησης του  Όντος.

Γιατί  να υπάρχουν τα όντα και όχι το τίποτα;

Γιατί;

Αστραία ©©

72. Ο έμφρων Οδυσσέας και η Λεμουρία

Ο  εφευρετικός Οδυσσέας κατασκευάζει τον μοχλό με άκρη μυτερή 

 στην σπηλιά του Κύκλωπα από ελιάς κλαδί
Πως;
Με το μήκος των χεριών ενός ενήλικος και μια «οργυιά» μυαλό

ι Οδυσσείας
Κύκλωπος γὰρ ἔκειτο μέγα ῥόπαλον παρὰ σηκῷ
χλωρὸν ἐλαΐνεον· τὸ μὲν ἔκταμεν, ὄφρα φοροίη 320
αὐανθέν. τὸ μὲν ἄμμες ἐΐσκομεν εἰσορόωντες
ὅσσον θ’ ἱστὸν νηὸς ἐεικοσόροιο μελαίνης,
φορτίδος εὐρείης, ἥ τ’ ἐκπεράᾳ μέγα λαῖτμα·

Η Οδύσσεια το πολυδιάστατο αυτό έπος του έμφρονος ανθρώπου, δεν είναι μόνο το ταξίδι του Οδυσσέα καθ΄ όλο το πλάτος στην επιφάνεια της γης σε οριζόντια ανάγνωση αλλά, είναι και το ταξίδι του Οδυσσέα στο χρόνο σε κάθετη ανακεφαλαίωση καθ ΄όλο το ύψος.
Με όχημα λοιπόν την συνείδηση θα ταξιδέψουμε πίσω στο γεωλογικό χρόνο στην αυγή της ατλαντικής εποχής που άρχιζε πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια.
Η Λεμουρία θα βυθιζόταν στης ανατολής τα Τάρταρα και η Τιτανομαχία θα έληγε με τη νίκη του Δία. Ο άρχων νους θα ανέβαινε στον Όλυμπο και θα αναπτυσσόταν το νοητικό με τα πολλά παιδιά που θα γεννούσε με τις όμορφες παρθένες ιδέες.
Από τον Αυστραλοπίθηκο στον homo habilis τον Νεάτερνταλ,  τον erectus και τον sapiens sapiens.

Καθ΄ όλη τη διάρκεια της ατλαντικής εποχής  συνυπήρχαν τα όντα της Λεμουρίας που άντεξαν στη διάρκεια του Χρόνου Κρόνου και περιγράφονται γλαφυρά στην Ελληνική μυθολογία πού είναι και ιστορική γεωλογία.
Η  Λεμούρια  ιχνηλατείται  στον ελλαδικό χώρο από τις παλαιές πυραμίδες του Άργους του Λιγουρίου  της Λακωνίας τους δράκους του Κάδμου στη Θήβα,  στους Δελφούς παλαιά Πυθώ όπως την αναφέρει ο Όμηρος και σκοτώνει ο Απόλλων εγκαινιάζοντας την καινούργια εποχή της συνείδησης.
Ο δράκος που σκοτώνει ο Περσέας, ο δράκος που σκοτώνει ο Ιάσονας για να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας και ο δράκος που σκοτώνει ο Ηρακλής  για να σώσει την Ησιόνη, στην πρώτη άλωση της Τροίας. 

Χαρακτηριστικό του δράκου και της θεοσοφίας είναι η θυσία των παιδιών απαραίτητη για την επιτυχία μιας αποστολής, λες δεν δεν υπάρχει άλλη λύση για ένα ευφυή θεό.
Ο Αγαμέμνων φέρων πανοπλία με δράκους μέχρι το λαιμό, θυσιάζει την Ιφιγένεια με δική του υπαιτιότητα αντί να αναλάβει την ευθύνη του που του αναλογεί. Ο Αβραάμ θυσιάζει τον Ισαάκ για να αποδείξει πως αγαπάει το Θεό. Ο Θεός θυσιάζει τον υιό του για να αποδείξει πως αγαπάει τους ανθρώπους που έπνιξε στον κατακλυσμό. Η θρησκοληψία και τα σκληρά θεοκρατικά κράτη είναι ο απόηχος αυτής της νοοτροπίας μέχρι των ημερών μας και η παλαιά ανάμνηση της Λεμουρίας. 

Ο Οδυσσέας είναι από απόγονος δισέγγονος του Ατλαντίδη Ερμή,   γιος της Ατλαντίδας κόρης Μαίας. Συνεπώς ανήκει στην γενικότερη συνομοταξία της ατλαντικής φυλής πράγμα που υπογραμμίζεται και από την μακρόχρονη παρουσία του στο στο νησί της Ατλαντίδος κόρης Καλυψούς και της παλαιάς Ωγυγίας.
Φυσικά έχει άμεση σχέση ο Οδυσσέας με τον Ερμή γιατί σχετίζεται με το λόγο, είναι λογικό ον που περπατά όρθιο και όχι μόνο σκέφτεται και μιλάει, αλλά χρησιμοποιεί και τα χέρια του για να φτιάχνει να κατασκευάζει έργα πολλά με τον αντιτακτό αντίχειρα. Είναι ο νους και το μυαλό.
Άλλωστε ο Ερμής επισκέπτεται την Καλυψώ για να δώσει εντολή του Διός να αφήσει τον Οδυσσέα ελεύθερο. Πράγμα που έκανε και περάσαμε όλοι μαζί σαν ανθρωπότητα σε νέα στάδια εξελεγκτικά.
Ποια είναι η σχέση η παρουσία της Λεμούριας στα Ομηρικά Έπη;
Η επιστροφή του Οδυσσέα σημειοδοτείται από δώδεκα σταθμούς κωδικούς στους οποίους
συναντά σημεία και τέρατα. Πέρα από το σουρεαλιστικό και αλληγορικό στοιχείο του ομηρικού έπους μπορούμε να διακρίνουμε ιστορικά και γεωλογικά χαρακτηριστικά στην ιστορία των ανθρωπίδων.
Οι Κίκονες άγριος λαός, οι Λωτοφάγοι Αίγυπτο Μινωικός πολιτισμός,  οι Λαιστρυγόνες γίγαντες, οι Σειρήνες γοργόνες  ύπουλα υδάτινα πλάσματα και η μεγάλη αναμέτρηση του Οδυσσέα με  τον πολύφημο Κύκλωπα σε λεμούρια νήσο.
Ο Κύκλωπας  είναι πολύ δυνατός ζωώδης, είναι γιος του Ποσειδώνα, μένει σε ένα νησί με άλλους κύκλωπες σε πρωτόγονη βουκολική κατάσταση. Σε μια σπηλιά φτιάχνει τυριά, βόσκει πρόβατα και είναι κανίβαλος και αθέμιτος δηλαδή δεν υπάρχουν νόμοι σε αυτό το νησί.

Ο Max Heindel ο ροδόσταυρος θεοσοφιστής  γράφει για τη Λεμουρία στην ροδοσταυρική του θεωρία σελίδα 265- 270:

H ατμόσφαιρα της Λεμούριαςς ήταν πολύ πυκνή έμοιαζε κάπως με την πύρινη ομίχλη της σεληνιακής περιόδου αλλά πυκνότερη.
Ο λεμούριος άνθρωπος δεν είχε μάτια, είχε δύο ευαίσθητες κηλίδες που επηρεάζονταν από το φως του ήλιου ο οποίος διαπερνούσε αμυδρά την πύρινη ατμόσφαιρα της αρχαίας Λεμουρίας. Η σημερινή όρασή αποκτήθηκε όταν πλησίαζε την Ατλάντεια εποχή. Ως τότε συνεχιζόταν η διαδικασία διάπλασης του ματιού.
Ο Λεμούριος άνθρωπος δεν γνώριζε το θάνατο επειδή όταν μετά από μεγάλο διάστημα τα το σώμα του αποβάλλονταν και εισερχόταν σε άλλο χωρίς καμία αλλαγή συνείδησης.
Οι λεμούριες μέθοδοι εκπαίδευσης ίσως σοκάρουν τις πιο εκλεπτυσμένες ευαισθησίες μας.
Η εκπαίδευση των αγοριών σχεδιασμένη ειδικά, παροτρύνονται να παλεύουν μεταξύ τους, οι αγώνες ήταν υπερβολικά κτηνώδες. Τους κάρφωναν σε παλούκια στα οποία παρέμειναν παρά τον πόνο που ένιωθαν.
Τα κορίτσια υποβάλλονταν σε αυστηρή και σκληρή μεταχείριση τα άφηναν έξω σε μεγάλα λιβάδια να τους μιλήσει ο άνεμος και οι βουνοκορφές και να ακούσουν τα οργιαστικά ξεσπάσματα της καταιγίδας.
Ο Λεμούριος ήταν γεννημένος μάγος θεωρούσε τον εαυτό του απόγονο των θεών.

Στη σπηλιά αυτή ξετυλίγεται η πιο δραματική ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης σε κρίσιμη καμπή. 

 Ο άνθρωπος ή το  ζώο; 
Το μυαλό ή ζωώδης δύναμη;
Η ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά του Οδυσσέα όχι όμως χωρίς απώλειες. Θα χάσει συντρόφους και θα κυνηγηθεί ανελέητα από τον πατέρα του Πολύφημου τον Ποσειδώνα.
Είναι η πρώτη αναμέτρηση του ανθρώπου με το Θεό και όχι άδικα.
Είναι ασεβής ο Οδυσσέας με τους θεούς;
Όχι, ο Οδυσσέας διαθέτει κριτική σκέψη, έμφρονα διάκριση και κρίνει τους άδικους και τους δίκαιους θεούς, λογικούς και παράλογους. Κανείς θεός δεν μπορεί να  είναι στο απυρόβλητο. Κυρίως ένας θεός οφείλει να είναι λογικός στο κέντρο της λογικής.
Ο Οδυσσέας είναι η νοητική εξέλιξη του ανθρώπου, όπως η Αθήνα είναι η νοητική εξέλιξη των Ελλήνων και ο Ζευς είναι η νοητική εξέλιξη των θεών.
Ο Οδυσσέας δεν θα δεχόταν έναν  θεόν που θα του ζητούσε να θυσιάσει τον γιο του και δεν θα τολμούσε κανένας Θεός να του το ζητήσει. Η διαδρομή του Οδυσσέα είναι μία διαδρομή λογικής και γνώσης συνδέοντας και τα δύο ημισφαίρια του ανθρώπινου εγκεφάλου σε κατανόηση και αρμονία.

Ποια είναι διαφορά του Οδυσσέα με τον Κύκλωπα;
Ο Κύκλωπας κλείνει τον ικέτη Οδυσσέα και τους συντρόφους σε μία σπηλιά με σκοπό να τους φάει. Η χάρη που κάνει στον  Οδυσσέα είναι να τον φάει τελευταίο. Δεν υπάρχουν νόμοι, δεν υπάρχει διέξοδο διαφυγής.
Ο Οδυσσέας κλείνει τους μνηστήρες μέσα σε ένα παλάτι αφού πρώτα τους προέτρεψε, τους συμβούλεψε να φύγουν, να αποχωρήσουν. Και η Πηνελόπη και ο Τηλέμαχος του ζήτησαν να αποχωρήσουν ως όφειλαν, πράγμα που δεν έκαναν καταπατώντας την έννοια και τους νόμους της φιλοξενίας.

Η φιλοξενία ήταν ιερή για τον ελληνικό πολιτισμό και πρέπει να είναι όχι όμως όταν γίνεται κατάχρηση   σε βάρος μιας πατρίδας, μιας πολιτείας και ενός σπιτιού μιας Ιερής Εστίας.

Οι  άφρονες νοσταλγοί της Λεμουρίας ας το σκεφτούν σοβαρά, αν θέλουν   κάνουν την Γαία τέτοιο "παράδεισο"  μια μεγάλη σπηλιά του Κύκλωπα με όχημα την θεοσοφία και μια κάλπικη   φιλανθρωπία υποκρισία.

Η εποχή του Ποσειδώνα βρίσκεται στο  τέλος της με όλα τα αθέμιστα όντα.

Αυτό που αρχίζει αφορά νοήμονες πολίτες σε  εύνομες πολιτείες με γνώση και ομορφιά. 

Αστραία ©©

71. Το πεπρωμένο της Κίνας

Τι είναι ο Βούδας:

Το κυπαρίσσι στην αυλή. Κινέζικη Σοφία ΖΕΝ

Η πολυπληθέστερη χώρα της γης με πληθυσμό 1, 5 δις, έχει μία πολύ αρχαία αρχέγονη καταγωγή που ανάγεται βαθιά στο χρόνο, στο λυκόφως των δεινοσαύρων στα βάθη των Ταρτάρων της Ταταρίας, την ειρκτή του Κρόνου και των Τιτάνων και στην ανάδυση της Λεμουριανής εποχής πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια όταν κάλυπτε όλη τη Γη.

Ο άνθρωπος του Πεκίνου έχει μία ηλικία ενός εκατομμυρίου χρόνου,( 750 χιλιάδες ).

Το πρώτο ίσως νοήμον ον, ο δράκος που είναι και το σύμβολο της, βρίσκεται παντού παρών σε όλους τους μύθους και τα παραμύθια. Ο δράκος που σκοτώνει ο Περσέας για να σώσει την Ανδρομέδα και ο δράκος που σκοτώνει ο Απόλλων για να εγκαινιάσει την νέα εποχή του homo sapiens στην Ελλάδα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της αλληγορικής μυθοπλασίας.

Στη μετα ατλαντική εποχή ο πόλεμος των στοιχείων των εθνών και των φυλών θα βρει τους Κινέζους σε μία εσωτερική ενδοσκόπηση με συνεχείς εμφύλιες διαμάχες και με διάθεση απομονωτική που θα συνεχιστεί κατά πολύ μέχρι την Ποσειδώνια εποχή .

Ποιο είναι το ζώδιο της Κίνας;

Αυτή η ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί από την Δυτική λογική γιατί υπερβαίνει την αντιληπτικότητα της. Μπορεί να προσεγγιστεί και να κατανοηθεί έμμεσα από την Ανατολική φιλοσοφία και  διαισθητική.

Ο ζωδιακός κύκλος σε ένα κινέζικο ωροσκόπιο αποτελείται μόνο από ζώα σε αντίθεση με το Δυτικό ωροσκόπιο που συμπεριλαμβάνει και ζώδια με ανθρώπινα χαρακτηριστικά,  όπως τους Διδύμους, την Παρθένο τον Υδροχόο και ένα όργανο, τον Ζυγό. στο σημείο της κρίσης.

Τα ζώδια του κινέζικου ωροσκοπίου είναι το άλογο η κατσίκα ο σκύλος ο πίθηκος ο κόκορας, ο  χοίρος, ο αρουραίος, ο βούβαλος, ο τίγρης, ο λαγός, ο δράκος και το φίδι. Απουσιάζει η μακρόβια χελώνα αλλά συνδέεται γεωλογικά με τον δράκο δεινόσαυρο.

Συνεπώς δεν υπάρχει άμεση αντιστοίχιση δυτικού και κινέζικου ωροσκοπίου, με μόνη τη διαφορά τη μονάδα μέτρησης ενός χρόνου για κάθε ζώδιο που αντιστοιχεί στον κύκλο του Διός κατά την περιφορά του γύρω από τον ήλιο.

Τι ζώδιο λοιπόν είναι η Κίνα;
Δράκος, από την εποχή που ο αστερισμός του Δράκοντος ήταν κοντά στο Βόρειο Πόλο πριν 4000 χρόνια και παραμένει σε αυτό το ζώδιο σε ηθελημένη απομόνωση μέχρι το ξύπνημα του δράκου πρόσφατα.
Οι Κινέζοι υπερήφανοι σκληροτράχηλοι πολεμιστές, αυτάρκεις αυτοπειθαρχημένοι εργατικοί έξυπνοι όχι ιδιαίτερα εφευρετικοί, αλλά πολύ καλοί αντιγραφείς και μεθοδικοί έζησαν κάτω από τον αστερισμό του Δράκοντα στην λεμουριανή Ανατολή.

Οι δυτικοί χρησιμοθήρες ωφελιμιστές προσπάθησαν να τους πλησιάσουν και να ανοίξουν συναλλαγές μέσα από το δρόμο του μεταξιού. Δεν τα κατάφεραν πολύ, οι Κινέζοι καχύποπτοι κρατήσανε ασφαλείς αποστάσεις και αντιστάσεις. Την πληρώσανε οι αφελείς Ινδιάνοι με τις χανδρούλες  τα καθρεφτάκια και το ουίσκι το νερό φωτιά που τους πουλούσανε ακριβά μαζί με την Βίβλο.

Ο χριστιανισμός  μακάριος εν τη πτωχεία τω πνεύματι, που άλωσε τη δύση  δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Κίνα γιατί δεν είχε τίποτα ουσιαστικό προσφέρει και δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί επιτυχώς τον φωτισμένο Βούδα, τον υπερβατικό Ταοϊσμό,  την νηφαλιότητα του Ζεν και την υψηλού επιπέδου φιλοσοφία του Κομφούκιου.

Ο δράκος δεν συγκινήθηκε από ένα Θεό που σταυρώνει από "αγάπη"  τον γιο του για να σώσει τον κόσμο που ο ίδιος έφτιαξε λάθος, στο μελόδραμα του χριστιανικού μύθου και στο δίπολο του θύματος και του θύτη, δεν γοητεύτηκε από τα μήλα του παραδείσου, είχε τους δικούς του αθάνατους πολεμιστές και δεν φοβόταν ούτε να ζήσει ούτε να πεθάνει, ως μεγάλος πολεμιστής.

Ο χριστιανισμός, νόθο παιδί του Ποσειδώνα, προωθήθηκε από τις Δυτικές αυτοκρατορίες  ως φθηνός λαϊκισμός στις απλοϊκές  φτωχές μάζες πουλώντας παρηγοριά ελπίδες και τον παράδεισο, ως πιο εύκολα χειραγωγούμενες και ευκολοκυβέρνητες.
Το ίδιο συνέβη και και με τον ισλαμισμό και με τον ιουδαϊσμό.
Ο δράκος υπερόπτης δεν ενέδωσε στο κάλεσμα των παιδιών του Ποσειδώνα, της θεοσοφίας.
Ο Ποσειδώνας όμως θα έπαιρνε την εκδίκησή του

Οι Άγγλοι, στην προσπάθειά τους να πετύχουν τη διάλυση του κινεζικού κράτους, άρχισαν να εισάγουν και να διαδίδουν στους Κινέζους το όπιο. Όταν, το 1840, οι Κινέζοι αντέδρασαν, άρχισε ο πόλεμος που έμεινε στην Ιστορία γνωστός σαν ο «πόλεμος του οπίου». Τελικά οι Κινέζοι νικήθηκαν και αναγκάστηκαν να δεχτούν το εμπόριο του οπίου, να παραχωρήσουν στην Αγγλία το Χονγκ Κονγκ και να επιτρέψουν στα αγγλικά εμπορικά πλοία να χρησιμοποιούν πέντε λιμάνια.

Οι  άπληστοι  Άγγλοι θα διοχέτευαν το όπιο και τα ναρκωτικά στο Χονγκ Κονγκ και στην Κίνα μέχρι να εμφανιστεί ο κομμουνισμός.
Ο κομμουνισμός ταίριαξε στην Κίνα γιατί ήταν φτωχοί και  σκληροτράχηλοι πρακτικοί άνθρωποι. Οι φτωχοί και απελπισμένοι άνθρωποι γίνονται θρησκόληπτοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι, οι φτωχοί και υλιστές γίνονται κομμουνιστές στη συγγένεια εξ αγχιστείας κομμουνισμού και θεοσοφίας.
Ο κομμουνισμός του Μάο βύθισε την Κίνα σε μία καινούργια απομόνωση μέχρι το φλερτ των πονηρών ατλάντων που άρχισε με την πρώτη χειραψία του  προτεστάντη κουάκερος Νίξον του 1972 και την επίσκεψή του στην Κίνα και στον ετοιμοθάνατο ηγέτη της πολιτιστικής επανάστασης  στα κρυφά.
Το ξύπνημα του δράκου υπήρξε ακαριαίο και άρχισε η κινεζοποίηση της ατλαντίδας με το χορευτή του Πεκίνου, τον Kung Fu , την China town,  τους Σαολίν  το Σινικό Τείχος, το Καράτε kid,  τον Τίγρη και τον Δράκο, τα Ιπτάμενα στιλέτα όλη την εξαγωγή της κινέζικης κουλτούρας στο χώρο πολιτισμού και του θεάματος σε εντυπωσιακό υπερθέαμα, λαμπερό φανάρι στον ουρανό.

Ο τελευταίος αυτοκράτωρ του Μπερτολούτσι θα ψάχνει τον ψύλλο του στην απαγορευμένη πόλη του Πεκίνου και ο Μπρους Λη θα παραδίδει μαθήματα  δρακόντειας  υπεροχής στην Ν. Υόρκη. Ο μικρόσωμος  Κινέζος πατριώτης  Ip Man θα νικά τον πελώριο αμερικάνο πεζοναύτη  με δεξιοτεχνία και τεχνική.  

Θα ακολουθούσε όμως  και σε άλλους τομείς, στην τεχνολογία στα λιμάνια στα πλοία στους λιγνίτες και στους διαστημικούς σταθμούς.
Ο πονηρός θεοσοφιστής Άτλας, αφού φόρτωσε τον Ουρανό στον Ηρακλή ακινητοποιώντας τον με τις απειράριθμες αιρέσεις_ πλοκάμια της θεοσοφίας να αλώνουν τις ΗΠΑ και όλη τη βόρειο και νότιο κεντρική Αμερική, είχε τη φαεινή ιδέα να μεταφέρει το κέντρο της παραγωγής στην Κίνα και την Ασία με απώτερο στόχο το υπερβολικό κέρδος και το φθηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό. Ο κινεζικός λαός είναι ιδανικός για αυτό. Δουλεύει ασταμάτητα παίρνει άδεια μόνο την Πρωτοχρονιά ζει 2 τετραγωνικά πειθαρχημένος και υπάκουος με ελάχιστες απαιτήσεις.

Η  χαρά του πολυεθνικού εξουσιαστή χρηματιστή με τις ευλογίες των θρησκευτών βεβαίως βεβαίως.

Και, αφού είδε πως τα πράγματα πηγαίνανε πολύ καλά και τα κέρδη αυξανόταν εντυπωσιακά αποφάσισε να κάνει όλη τη γη ένα κινέζικο εργοτάξιο με μία φυλή και μία στολή.
Το εμπόδιο ήταν τα έθνη και ο φυσικός ο πατριωτισμός των ανθρώπων που ανήκουν σε αυτά.
Έτσι έγιναν στόχος και οι άνθρωποι και τα έθνη με προορισμό τα σύνορα τα ανοιχτά να περνούν ελεύθερα τα εμπορεύματα και οι πολυεθνικές εταιρείες να βγάζουν λεφτά με το  σωρό.
Ο χριστιανισμός δεν ήταν εμπόδιο γιατί από τη στιγμή που έγινε εξουσία και πλούτισε στύβοντας σαν λεμόνι το κάθε τι, θεωρούσε όλη τη γη τσιφλίκι του κατά θεϊκή εντολή: αυξάνεστε και κατακυριεύσατε αυτή.
Οι πλούσιοι χριστιανοί θεωρούν πως πατρίδα τους είναι ο παράδεισος και σύμφωνα με τη λογική αυτή δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα στη γη. Μόνο το χρήμα να ρέει άφθονο στις τσέπες τους για να δοξολογούν τον θεό με υποκρισία περισσή.
Χρειαζόταν λοιπόν τους φτωχούς μουσουλμάνους και τους φτωχούς κομμουνιστές να μεταφέρουν το μήνυμα της  "ειρήνης" και να χορέψουν στο γάμο της Δύσης και της Ανατολής με νταούλια και βιολιά. Και ....τους μετέφεραν  με το μεταναστευτικό εξαπονδρισμό.
Η νέα Ατλαντίδα και η νέα Λεμουρία, η νέα τάξη πραγμάτων και ο νέος κόσμος στο λυκαυγές της καινούργιας εποχής.
Η καπιταλιστική σχολή του Σικάγου και η κομμουνιστική σχολή της Φρανκφούρτης σφιχταγκαλιασμένες μαζί στην εξουσία του κόσμου  "υπέρμαχοι" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να  απομυζούν το κάθε τι.
Όμως λογαριάζουν χωρίς τους Ηρακλείδες της ανθρώπινης εξελικτικής φυλής του Homo Sapiens.

Ποιο είναι το πεπρωμένο της Κίνας;
Το πεπρωμένο της Κίνας είναι συνυφασμένο με τα λάθη, τα δικά της και τα λάθη της ατλαντικής φυλής.
1.Ο δράκος δεν μπορεί να γίνει εξουσία γιατί είναι εκτός βολής του Βόρειου Πόλου. Ο Χρόνος Κρόνος τους σταμάτησε εκεί.
2.Ο υπερπληθυσμός της Κίνας είναι μεγάλο πρόβλημα και κανένα καθεστώς δεν μπορεί να τον κυβερνήσει.
3. Η φτωχοποίηση όλης της γης δεν μπορεί να απορροφήσει τα προϊόντα των πολυεθνικών εταιρειών υαινών, ειδικά με τόση ανεργία.
4.Οι φυσικοί πόροι είναι περιορισμένοι και τελειώνουν και θα πρέπει να πληρώνουν για την συντήρηση του πληθυσμού με  βασικά επιδόματα 
5.Ο Ηρακλής επιστρέφει στον Ατλάντα τον Ουρανό
και η θεοσοφία ξεμένει από αρχηγό.
6. Νυχτερίδες που ξεκίνησαν τον κορωνοϊό μαζί με τους μνηστήρες μεταφέρονται στο βασίλειο του Άδη με τον Ερμή τον ψυχοπομπό στη ραψωδία της Οδύσσειας Ωμέγα.
7. Ο γιος της Μαίας περιδιαβαίνοντας στα μονοπάτια της Ατλαντικής Αρκαδίας από μία χελώνα που συνάντησε έφτιαξε μια Λύρα που χάρισε στον Απόλλωνα. Έτσι από τα  άφωνα ιερογλυφικά της Λεμουρίας φθάσαμε στον ένλογο Λόγο  στην Λογική και στην Φωνή.
Δεν μπορούν να απουσιάζουν στην Εποχή του Ηρακλή.
8. Πεπρωμένο και μέλλον έχουν μόνο τα έθνη, οι χώρες των ελαφιών και οι άνθρωποι που έπιασαν ένα όμορφο ζώο, αγαπητό στην Αρτέμιδα χωρίς να το πληγώσουν και το άφησαν ελεύθερο χωρίς να το θυσιάσουν σε κανένα θεό. 

Ούτε την κόρη τους, ούτε τον γιο.

Για κανένα λόγο.  

Η καλύτερη στιγμή για να φυτέψεις ένα δέντρο ήταν πριν 20 χρόνια. 

Η αμέσως επόμενη καλύτερη στιγμή είναι τώρα.

Ας είναι ένα δένδρο ΦΩΤΙΑ

Αστραία ©©

70. Οι μνηστήρες σαν νυχτερίδες σε μόλυνση ιού ψυχική

Οι ψυχές των μνηστήρων τσιρίζοντας σαν νυχτερίδες
οδηγούνται από τον χρυσόρραπιν Ερμή
στο βασίλειο του Πλούτωνα

ω Οδυσσείας 1-10


Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶ
καλὴν χρυσείην, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει,
ὧν ἐθέλει, τοὺς δ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
τῇ ῥ' ἄγε κινήσας, ταὶ δὲ τρίζουσαι ἕποντο.
ὡς δ' ὅτε νυκτερίδες μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο
τρίζουσαι ποτέονται, ἐπεί κέ τις ἀποπέσῃσιν
ὁρμαθοῦ ἐκ πέτρης, ἀνά τ' ἀλλήλῃσιν ἔχονται,
ὣς αἱ τετριγυῖαι ἅμ' ἤϊσαν· ἦρχε δ' ἄρα σφιν
Ἑρμείας ἀκάκητα κατ' εὐρώεντα κέλευθα.

Ωστόσο τις ψυχές των ανδρών μνηστήρων ο Κυλλήνιος
Ερμής καλούσε, είχε δε ράβδο
στα χέρια χρυσή, με την οποία των ανδρών τα όμματα
θέλγει, σε όσους θέλει να υπνωτίσει, και άλλους από τον ύπνο να εγείρει ξυπνήσει.
Με αυτή τη ράβδο τις κίνησε (τις ψυχές) που τον ακολούθησαν τσιρίζοντας,
όπως οι νυχτερίδες σε απέραντη, βαθιά σπηλιά πετώντας
τσιρίζουν, όταν συναλλήλως συγκρατούνται σε μια αρμαθιά
όλες μαζί από την πέτρα το βράχο και αν τύχει να πέσει κάτω η μια τους΄
όμοια τσιρίζοντας κατέβαιναν και αυτές. Ήρχε
ο άκακος Ερμής, οδηγώντας τις σε μουχλιασμένους δόμους.

Σαν νυχτερίδες οι  ψυχές των ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ προκάλεσαν τον κορωνοϊό

με την κατάχρηση  εξουσίας την έλλειψη αυτογνωσίας και την υπερβολή.

Με τον λόγο και το ραβδί του Ερμή οδηγούνται στον κάτω  κόσμο

με απουσία συνειδησιακή.

Ο χειρότερος θάνατος είναι απουσία συνείδησης 

και είναι η ετυμηγορία η ομηρική

στην τελευταία ραψωδία και πύλη

του Ωμέγα την ενεργειακή

 Η διαχρονικότητα των Ομηρικών Επών

στη σημερινή εποχή

Αστραία ©©

69. Το πεπρωμένο των ΗΠΑ

Όταν κατά την Πορεία των ανθρωπίνων γεγονότων γίνεται απαραίτητο για έναν λαό να λύσει τους πολιτικούς δεσμούς οι οποίοι τον συνδέουν με άλλον και να αναλάβει ανάμεσα στις δυνάμεις της γης την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία δικαιούται από τους Νόμους της Φύσης και τον Θεό της Φύσης, στοιχειώδης σεβασμός προς τη γνώμη της ανθρωπότητας επιβάλει [στο λαό αυτό] να διακηρύξει τα αίτια που τον ωθούν στον διαχωρισμό. 1776 Διακήρυξη

Η  ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των δεκατριών Πολιτειών στην Αμερική από την Βρετανική αυτοκρατορία ανέδειξε μία νέα δύναμη στην παγκόσμια ιστορία το 1776. 

 Αναδύθηκε ως νέος Αχιλλέας Σείριος μιας και η γιορτή της ανεξαρτησίας αντιστοιχεί στις 4 Ιουλίου 14° στον Καρκίνο και στον αστερισμό του Σείριου που ο Έκτορας βλέπει στο πρόσωπο του Αχιλλέα να λάμπει σαν φθινοπωρινός αστέρας όταν είναι αναγκασμένος να τον αντιμετωπίσει έξω από τα τείχη της Τροίας στην περίφημη μονομαχία. 

 Αλλά ας δούμε συνοπτικά τα γεγονότα από την αρχή με μία κάθετη και οριζόντια ματιά. 

 Η ιστορία ξεκινάει από πιο παλιά πριν 800 περίπου χρόνια. Η Δυτική Ρώμη ως νέα Τροία  απόγονος του Αινεία κλέβει ξανά την Ωραία Ελένη, τη γνώση και την ομορφιά, δηλαδή την αρχαία ελληνική γραμματεία και την κρατάει φυλακισμένη στο Βατικανό στα θησαυροφυλάκια τα σκοτεινά όπου όλοι οι γέροντες την θαυμάζουν κρυφά.

  Η Ανατολική νέα Ρώμη το Πατριαρχείο δηλαδή, θα αρχίσει να συμφιλιώνεται με την ιδέα να συγκατοικήσει με τα τουρκικά φύλα  τα ισλαμικά συγγενείς ως προς  τα θρησκευτικά.

 Ο χριστιανισμός είχε και έχει ( παρ όλο που έχει βάλει νερό στο κρασί του αναγκαστικά ) μία απέχθεια για τη γνώση την οποίαν φοβάται, για να διατηρείται στην εξουσία και να κυβερνά δικτατορικά. 

Για αυτό το λόγο  μακαρίζει τους φτωχούς  εν πνεύματι και τους ευλογεί αντινοϊκά.

 Οι Δυτικοί Τρώες πιο διορατικοί, παράλληλα με τα πατερικά κείμενα μελετούσαν πολύ και την αρχαία ελληνική γνώση. Φυσικά γνώριζαν όλοι, την ύπαρξη της άγνωστης ηπείρου από την εποχή του Αλέξανδρου Αχιλλέα και τη συνομιλία του με τον Διογένη κατά την οποία δηλώνει την πρόθεση του να μεταβεί στο άγνωστο νησί πέρα από την Ινδία. 

Κατά τη διάρκεια της ποσειδώνιας εποχής και τον Μεσαίωνα, ο Οδυσσέας ο νους του ανθρώπου θα κλειστεί στη σπηλιά του τρομερού Κύκλωπα και πολλοί σύντροφοι του θα καταβροχθισθούν από τον πολύφημο Υιό  και την Ιερά Εξέταση.  Ο Οδυσσέα θα καταφέρει να αποδράσει από την Ισπανική σπηλιά για να ανοιχθεί στα βαθιά του Ατλαντικού τα βαθιά νερά. 

 Η συνάντηση με την Καλυψώ την Ατλαντίδα κόρη θα είναι αναπόφευκτη και θα μάθει πολλά.

 Το 1881 μία μεγάλη ανακάλυψη εμφάνιση γίνεται στον ουρανό.  Ο πλανήτης Ουρανός  που είναι η Άρτεμις,   ανεξάρτητη ελεύθερη  και ωραία θα αρχίσει να τρέχει στα καταπράσινα δάση της Γης  με ένα όμορφο ελάφι παρέα. 

 Όλος ο κόσμος θα συγκλονιστεί από την εμφάνιση αυτή και θα αρχίσει να μιλάει να διεκδικεί και να ζητά την Ελευθερία. 

 Η Γαλλική η Αμερικανική και  η Ελληνική  Επανάσταση θα γράψουν μία νέα ιστορία με τον Οδυσσέα να φτάνει  στο νησί των Φαιάκων και  να αντικρίζει τη Ναυσικά όμοια με την Άρτεμη  σε αθλοπαρέα σφαίρας.

Ο Πλούτωνας είναι στον Αιγόκερω το 1776 και μία νέα εξουσία ξεκινά στη  Γαία.  Ο πόλεμος μασονίας και εκκλησία  αρχίζει και θα λήξει με μία συνθηκολόγηση αμοιβαίων συμφερόντων. 

 Η εκκλησία θα κρατήσει ένα μέρος της εξουσίας, τη θρησκευτική και θα δοθεί Σύνταγμα κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μέσω διακοσμητικού ρόλο προέδρου και βασιλιά. 

Στις ΗΠΑ  νέος Αχιλλέας και Αλέξανδρος  το κουβάρι της ιστορία της  ξετυλίγει ημιθεϊκά.

 Ο πρώτος πρόεδρος ο George Washington αγνωστικιστής στο θρήσκευμα δεν ανήκε σε κόμμα και πολύ σωστά, καθώς οι Εθνοπατέρες των Η.Π.Α. ήλπιζαν πως δεν θα εξελίσσονταν κομματικές παρατάξεις στη χώρα τους, ελπίδες που τελικά αποδείχθηκαν απατηλές, γιατί μετά  από τις πρώτες κιόλας εκλογές μετά τον Ουάσινγκτον εμφανίστηκαν τα κόμματα. 

O Τόμας Τζέφερσον (Thomas Jefferson,) ήταν ο τρίτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής  και κύριος συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Ελληνομαθής, ορθολογιστής και υπέρμαχος του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, συνέταξε την περίφημη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και ήταν θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης. 

 Ο Ποσειδών πλανήτης, αποκαλύπτεται  από λάθος το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα με την ανακάλυψη του μαύρου χρυσού του πετρελαίου και την ίδρυση της θεοσοφίας στη Νέα Υόρκη το 1875. Έτσι όλοι οι επόμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ είναι θρησκευόμενοι ρεπουμπλικάνοι οι δημοκρατικοί εναλλάξ  με αναρίθμητες αιρέσεις  θεοσοφιστικές  να διαβρώνουν το κάθε νοήμον  πλάσμα στην αμερικανική γη.

 Εθνικό σύνθημα;

 In God we trust  (Τον Θεό εμπιστευόμαστε) 

Η θεοσοφία παίρνει τα ηνία και η Χαβάη  του Ειρηνικού μητρόπολις  της αρχαίας Μου Λεμουρίας γίνεται η 50η πολιτεία σε  συμφωνία  συνεργασία με την  μασονία.  Ο πονηρός  Άτλας φορτώνει τον Ουρανό στον Ηρακλή και την Αθανασία εποφθαλμιά με κάθε φαραωνικό αντίτιμο ιεραρχικής πυραμίδας.

 Ο ημίθεος Αχιλλέας πληγώνεται από ένα βέλος στην πτέρνα και ο δειλός πασιφιστής  Πάρις  θα περιμένει τον Οδυσσέα στη Τροία.

 Η θεοσοφία θα οργανώσει δύο παγκόσμιους πολέμους δημιουργώντας μάρτυρες θύματα σωτήρες μεσσίες  μετρέγιες  και  απειράριθμες  θεοσοφικές  οργανώσεις συμπεριλαμβανομένου και του ΟΗΕ που θα αναλάβει τις  εκδόσεις του.

Η Βρετανική Αυτοκρατορία θα παραχωρήσει τη θέση της και την επιρροή στις ΗΠΑ τον μαθητευόμενο μάγο. 

Ανακατεύοντας τον κόσμο η θεοσοφία και εκμεταλλευόμενη τα ανθρώπινα  αλκίνοα δικαιώματα κατά το δοκούν συμφέρον  έχει ένα στόχο την επιστροφή στη Λεμουρία με μία μιγαδική φυλή και αυτή στην εξουσία. 

Τα σχέδια της ανατρέπονται από τον λουθηρανικό καπιταλισμό προτεσταντισμό πού θα φτάσει την χρηματοπιστωτική μαφία σε μεγάλα ύψη και εξουσία, ανεξάρτητη με εικονική νομισματική συμμορία. 

Μετά την είσοδο του Πλούτωνα στον Αιγόκερω το 2008 και την παραμονή του εκεί με σημαντικούς πλανήτες,  το σημείο Αντίληψης της Γαίας αρχίζει να μετακινείται από τις ΗΠΑ σε άλλη πεμπτουσία.

 Ένα ελληνικό νησί διακρίνεται μέσα από την ομίχλη του Ποσειδώνα που και ίδιος  ο Οδυσσέας δυσκολεύεται να το αναγνωρίσει χωρίς την βοήθεια της Αθηνάς

 Ο ρόλος των ΗΠΑ  ως υπερδύναμη έχει τελειώσει.  Έχουν γίνει μεγάλα λάθη  υπερβολές και μεγάλες καταχρήσεις, όπως είπε  προφητικά και ο αρχηγός των ινδιάνων του Σι-ατλ  (Άτλαντος)  στην περίφημη  επιστολή του  το αμερικάνικο όνειρο θα αποδειχθεί εφιάλτης.

Κανένας  Θεός  δεν  μπορεί να σώσει  τις ΗΠΑ. Αυτό που μπορεί να σωθεί ακόμη είναι μία στοιχειώδη  νοητική διαύγεια  που έχει απωλέσει με την εμπλοκή της στη θεοσοφία και να επιστρέψει στη  ισορροπία μαζί με τον Ηρακλή που επιστρέφει στον Άτλαντα τον Ουρανό και τα Μήλα, τα φύλα και τα φύλλα στη θέση τους.

  Κανένα Θεοσοφικό σύστημα κανένα θεοκρατικό κράτος δεν θα επιβιώσει την Εποχή της  Κερυνίτιδος Ελάφου  γιατί υποδουλώνει το μυαλό του ανθρώπου,  καμία Λεμουρία δεν θα αναστηθεί στον κήπο της  Εδέμ, καμία Ατλαντίδα δεν θα ανοικοδομηθεί  στα νησιά του  Σολομώντα.

Ένας Ηγεμόνας του οποίου ο χαρακτήρας έχει όλα τα γνωρίσματα που αρμόζουν σε έναν Τύραννο, είναι ακατάλληλος για ηγέτης ελεύθερων ανθρώπων. 1776 Διακήρυξη


Είναι ακατάλληλος ένας τέτοιος ηγεμών πραγματικά.......

Αστραία ©©

68. Τα παιδιά του Ποσειδώνα και η θεοσοφία

Μη κοιτάς τη Μέδουσα κατάματα και μη ζητάς να δεις τον θεό σαν  αδικοχαμένη Σεμέλη. 

Δεν μπορείς ...θα καείς.

Τα παιδιά του Ποσειδώνα  

Γοργόνες  Μέδουσες, ο Πολύφημος Κύκλωπας, αποκρυφισμός ναρκωτικά θεοσοφία, οι θρησκείες με όλες τις αιρέσεις τους και τα παρακλάδια τους. 

Ποιος είναι ο Ποσειδών;

Πλανήτης,  σύμφωνα με την αστρονομία που ανακαλύφθηκε από λάθος το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα με την ανακάλυψη του μαύρου χρυσού του πετρελαίου και την ίδρυση της  θεοσοφίας στη Νέα Υόρκη το 1875. 

 Θεός, αδελφός συγκυρίαρχος του Διός,  άρχων  των υδάτων και των ωκεανών, διώκτης του Οδυσσέα, τον κυνήγησε γιατί τύφλωσε τον υιό του τον κανίβαλο Πολύφημο. 

Αστρολογικά, κυβερνήτης των Ιχθύων, του 12ου οίκου, των μεγάλων νοσοκομείων, των ιών πανδημιών, των φυλακών, της τρέλας, των ναρκωτικών του αποκρυφισμού των θρησκειών των κάθετων μετακινήσεων του σημείο της αντίληψης, αλλά και της τέχνης.

 Ο Ποσειδώνας υπήρξε κυβερνήτης της Ποσειδωνίας Ατλαντίδας και, κατά τη διάρκεια της Εποχής του, των δύο τελευταίων χιλιάδων χρόνων άνθισαν όλα τα Ποσειδώνια στοιχεία και στοιχειακά με τις ποσειδώνιες θρησκείες να γίνουν εξουσίες σε Δύση και Ανατολή κατά την  εντολή :

"Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε τη Γη". 

Την κατακυρίευσαν.... πραγματικά σαν ιοί.

Τι είναι θεοσοφία 

 Θεοσοφία είναι ένα σύστημα αποκρυφιστικού χαρακτήρα με κεντρικό πρωταγωνιστή έναν πατέρα Θεό σε διπλό ρόλο, του καλού και του κακού μπάτσου με ένα μαστίγιο και ένα καρότο που ανταμείβει και τιμωρεί τον καθένα κυρίως για την πίστη του προς το πρόσωπό του, σαν να το είχε ανάγκη ένας πραγματικός θεός. Στο όνομα αυτού του θεού, αλληλοσκοτώνονται και αλληλοεξοντώνονται οι οπαδοί του, κυρίως γιατί θέλουν " να σώσουν τον κόσμο από  την λογική"   σε κατάσταση πνευματικής ηλικίας  νηπιακή.

 Αυτό ισχύει περισσότερο για τις θρησκείες που έγιναν εξουσία, εξουσίες κατά τη διάρκεια της Ποσειδώνιας  Εποχής , παρ΄όλο που οι ιδρυτές τους, όπως  πχ ο Ιησούς αρνήθηκε την εξουσία στον πειρασμό της ερήμου και είπε πως "η βασιλεία μου δεν είναι εκ του κόσμου τούτου", οι οπαδοί  του επιμένουν να   μη σέβονται, να αμφισβητούν και να  παραβλέπουν την  σοφή απόφαση του, με  φανατικό παιδικό πείσμα και εμμονή να τον ακυρώνουν. 

 Παιδιά της θεοσοφίας είναι όλες οι θρησκείες ιουδαϊσμός χριστιανισμός ισλαμισμός  οι σέκτες και οι αιρέσεις τους. 

Οι ρίζες της θεοσοφίας βρίσκονται στην αρχαία Λεμουρία στην αυγή της παιδικής ηλικίας της ανθρωπότητας.  Όταν άρχιζε η εποχή της, πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων έμεινε η ανάμνηση του δράκου και των όφεων. Κύκλωπες εκατόγχειρες, φίδια φιδάνθρωποι,   η θεά Κάλι,  οι γίγαντες Λαιστρυγόνες κυκλοφορούσαν  στον κήπο της Εδέμ  Ποσειδώνια όντα που αναδύθηκαν  από τον Ειρηνικό ωκεανό,   και οπλοφορούσαν αν και  "ειρηνιστές". 

Στον Μεσογειακό χώρο, τον ελλαδικό τα ίχνη της Λεμουρίας  ιχνηλατούνται  από τον Κέκροπα τον Εριχθόνιο τον Λυκάονα της  προσελήνου Αρκαδίας μέχρι που ο Απόλλων σκοτώνει τον Πύθωνα  και εγκαινιάζει τη νέα εποχή  της συνείδησης ως  κατάσταση του νου. 

Τα χαρακτηριστικά του θεοσοφικού συστήματος είναι η παρουσία του δράκου, απαραίτητος σε όλα τα παραμύθια. Από τον δράκο που σκοτώνει ο Περσέας για να σώσει την Ανδρομέδα μέχρι τον δράκο που φυλάει τα μήλα των Εσπερίδων τα μήλα της Αθανασίας. 

Η αθανασία είναι μεγάλο κεφάλαιο στη θεοσοφία, κεντρικό. Ο φόβος του θανάτου με τους αρνητές του θανάτου όπως υπογραμμίζεται από το μύθο του Σίσυφου,  είναι η βάση που δομούν  φαραωνική ιεραρχία πυραμιδικής  μορφής.   Η δουλεία  είναι το έτερο χαρακτηριστικό της. 

Όλοι οι  άνθρωποι είναι δούλοι του Θεού, αρέσκονται σε αυτό, όταν δεν είναι παιδιά  του που τα θυσιάζει από "αγάπη".  Η θυσία που φτάνει έως την παιδοκτονία του Βάαλ. Ο Θεός θυσιάζει τον γιο του που αγαπά,  ο Αβραάμ τον Ισαάκ γιατί αγαπά τον θεό και ο Αγαμέμνων με πανοπλία δράκων που φθάνει μέχρι τον λαιμό του  την Ιφιγένεια,  γιατί αγαπά την αρχηγία  και τον θρόνο καρέκλα του στρατεύματος. 

Πάντα υπάρχει  και χρησιμοποιείται το άλλοθι της αγάπης για την εμμονή  και παραμονή στην εξουσία.  Και οι θεοσοφιστές έχουν  τρομερή εμμονή με την εξουσία, Σπανίως θα συναντήσεις θρησκόληπτο άτομο που να μην ασχολείται με  το θέμα αυτό και να διαθέτει την νηφαλιότητα και την αποστασιοποίηση της γνώσης και της πίστης. Ακόμη πιο σπάνια θα συναντήσεις  πιστούς που να ζουν συμφώνως με αυτή την πίστη που διακηρύσσουν,  αντιφατικοί όλοι τους στα λόγια και τις πράξεις τους.

Το  προσκύνημα  (ενός τετράποδου) στα τέσσερα  αποτελεί μια ακόμη  ένδειξη  ολοκληρωτικής υποταγής στην ανώτερη θεϊκή εξουσία. 

Η εξέλιξη όμως του homo sapiens ως όρθιο  δίποδο θα χαράξει μία άλλη ιστορία και η Κεκροπία θα γίνει Αθήνα-Σοφία στο διαγωνισμό Αθηνάς με τον Ποσειδώνα  για το όνομα της πόλης ( η σπουδαιότητα του ονόματος..... ). 

Η εποχή της  Ατλαντίδας  ξεκινά πριν 2 εκατομμύρια χρόνια. Ο Ζευς άρχων του νου,  τον Όλυμπο κατακτά, αναπτύσσεται το νοητικό, το ΓΝΩΣΤΟ, ο Ποσειδώνας παραμένεις κυβερνήτης του θυμικού εκπροσωπώντας το ΑΓΝΩΣΤΟ και ο αόρατος  Πλούτωνας που κατέχει τα μυστικά του DNA, αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή. 

 Μετά την βύθιση του τελευταίου νησιού της Ατλαντίδας, αυτή που αναφέρει ο Πλάτων πριν 12.000 χρόνια,  το σημείο αντίληψης της Γαίας σε νέες περιπέτειες ξεκινά. 

Το ελληνικό πνεύμα φωτίζει έναν σκοτεινό κόσμο θαυμαστά, ο Οδυσσέας τυφλώνει τον  αθέμιστο Κύκλωπα και ο ορθολογισμός αναπτύσσεται πλατιά στην ανθρωπότητα. 

 Ο Ποσειδών οργίζεται, αλλά ακόμη και η Αθηνά δεν θέλει μία αναμέτρηση μαζί του,  παρόλο που τον Οδυσσέα προστατεύει και αγαπά. Περιμένει  να αποχωρήσει  για  σπάσει το πρωτόκολλο στο συνέδριο  των θεών ζητώντας την επιστροφή του. 

Κομβικό σημείο στην ιστορία της νεότερης εξέλιξης της συνείδησης  του ανθρώπου, αποτελεί η εποχή του Ταύρου με την εμφάνιση του αιγυπτιακού και μινωικού πολιτισμού και τη δημιουργία του Λαβύρινθου και όλων των   ταγμάτων και στοών. Στον αντίποδα ο ζωροαστρισμός και ο μιθραϊσμός.

 Η θεοσοφία αντιπροσωπεύει παιδική ηλικία της ανθρωπότητας και την πολύ κοντινή επαφή με τα ζώα τα οποία λάτρευαν οι Αιγύπτιοι περισσότερο και από τους ανθρώπους. Ο Ηρόδοτος περιγράφει αναλυτικά τις σχέσεις αυτές και την υπερβολική  ζωοφιλία που ανθεί και επί των ημερών μας.  

Ο Θησέας εξερχόμενος από το Λαβύρινθο θα θέσει τα θεμέλια για μία άλλη σχέση Πολίτου και Πολιτείας,  λέξεις και έννοιες άγνωστες και μακρινές στα συστήματα της θεοσοφίας   κυρίως ανατολικού τύπου. 

 Ανατολικού τύπου, γιατί η Ανατολή αποτελεί το αριστερό ημισφαίριο της Γης με ανοιχτές πύλες σε κάθε είδους  θεοσοφικές  επιρροές,  ενώ η Δύση, το δεξιό, με πιο ορθολογιστικές.  

Η παιδική ηλικία  ως κατάσταση είναι παρούσα σε όλα τα κείμενα της θεοσοφίας. 

 Ένας θεός πατέρας με τη μητέρα απούσα, μιλάει συνήθως στο γιο του σαν να είναι  μωρό, ανήλικος και ανώριμος, Πολλοί  θεοσοφιστές είναι προσκολλημένοι σε αυτό το πρότυπο παρουσιάζοντας μία νηπιακή  κατάσταση του νου. Είναι σαν τα μικρά παιδιά που έχουν χαθεί στο δάσος και θέλουν ένα παραμύθι να τους πεις και να τα πάρεις αγκαλιά.  Αυτό το συναίσθημα, αυτή την ανάγκη για παρηγοριά εκμεταλλεύεται  η εκάστοτε εξουσία και να τους χειραγωγεί να τους εκμεταλλεύεται και να τους  απομυζά. 

 Το πρόβλημα της θεοσοφίας είναι πολύ βαθύ.

 Πρώτον γιατί αντιπροσωπεύει την αρχέγονη πλευρά της ανθρωπότητας και τη ζωική της φύση. Είναι νοσταλγία βαθιά.

 Δεύτερον γιατί οι οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζεται να δομηθούν και σε πνευματικές βάσεις εκτός από τις υλικές. Αυτές τις ανάγκες καλύπτουν όλες οι θρησκείες με διάφορες τέτοιες τελετουργίες και τελετές  κρατώντας τον εσωτερικό πυρήνα τους σε μυστικές τελετουργίες και τον εξωτερικό σε εξωτερικές τελετές  απλοϊκές για παιδιά.

 Όμως επειδή η εξουσία διαφθείρει τους ανθρώπους υπήρξε μεγάλη διαφορά και στους θρησκευτικούς εκπροσώπους, κατάχρηση εξουσίας και μεγάλης απληστίας. 

 Τώρα ο πλανήτης έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο αντοχής αλλά και φυσικών αποθεμάτων δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη ανοχή. 

 Ο Ποσειδώνας σαφώς δεν μπορεί να καταργηθεί όπως και η ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει και να εξερευνήσει το Άγνωστο, όμως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί εκμετάλλευση από τους θεοσοφιστές παντός είδους .

Ο Θεός και ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθεροι όχι όμηροι μιας άπληστης αντίνοης εξουσίας. 

 Πόσοι  θεοί υπάρχουν; 

 Όσοι και άνθρωποι. Ο κάθε άνθρωπος πιστεύει σε κάτι . Δεν υπάρχουν άθεοι, όλοι  άνθρωποι, όλοι πιστεύουν σε κάτι. Οι πιο πολλοί πιστεύουν στο χρήμα στα λεφτά, πάρα πολλοί στην εξουσία είναι αρχομανείς,  αρκετοί στο σεξ το βασικό ένστικτο,  φυσικά στον  Γιάκχβε, στον  Ιησού  στον Αλλάχ,   στο Δία,  στον Μαρξ στον Λένιν ( αλλιώς δεν θα είχαν φτιάξει μαυσωλείο) στον πατερούλη Στάλιν,  στον Τραμπ  κλπ. 

 Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος στην ενηλικίωση του δεν είναι ο θεός στην  εξουσία, ούτε  άλλους θεούς ούτε καινούργιους θεούς .

 Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι να αναλάβει την ευθύνη της ύπαρξης του, να ενηλικιωθεί, να βγάλει  τα γένια του και να κατανοήσει τον κόσμο, τον εαυτό του μέσα από τον αφηρημένο πυρήνα των θρησκευτικών κειμένων των παραβολών και των  μυθολογικών ιστοριών.

Η Ελληνική Μυθολογία είναι η καλύτερη και πληρέστερη   γιατί κρατά μια σωστή απόσταση από το θεό και μια αρμονία μεταξύ των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου αποφεύγοντας τις υπερβολές του Φαέθωνα.

Οι θεοί με τους θεούς  σε ευωχία και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους  σε ψυχική νοητική και φυσική υγεία, συναισθηματική και νοητική ισορροπία

Αστραία ©©