Εφ ΄όσον η εξουσία ζήτησε την αλήθεια
ας την πούμε.....
Τα λάθη της εξουσίας:
προβλήματα γνωσιολογίας, απληστία, φιλαυτία, διαφθορά, εμμονή και άλλα πολλά
1. Ο αφορισμός της γνώσης
Η εξουσία από την αρχή της εξουσίας αφόρισε τη γνώση γιατί φοβόταν τη δύναμή της.
Αστραία ©©
1. Ο αφορισμός της γνώσης
Η εξουσία από την αρχή της εξουσίας αφόρισε τη γνώση γιατί φοβόταν τη δύναμή της.
Αναγκάστηκε όμως να την χρησιμοποιήσει και αυτό ήταν το λάθος της. Παγιδεύτηκε στη αντίφαση της. Και την χρησιμοποιεί και την αφορίζει.
2. Ο διαχωρισμός της γνώσης
Η εξουσία διαχώρισε τη γνώση σε θεοκρατική μεταφυσική και πανεπιστημιακή, το Άγνωστο και το Γνωστό. Με το Γνωστό έφτιαξε έναν απέραντο λαβύρινθο στοών και πανεπιστημίων τα οποία ελέγχει από τα οποία δύσκολα βγαίνει κανείς υγιής και αρτιμελής. Στο Γνωστό κυριαρχούν οι μαστροποί τις γνώσεις με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά. Με το Άγνωστο έφτιαξε τα θεοκρατικά συστήματα στα οποία κυριαρχούν οι μαστροποί του Θεού ως εκπρόσωποί του. Το λάθος της είναι ότι εγκλωβίστηκε και στα δύο, μαζί με αυτούς που έχει εγκλωβίσει και δεν ξέρει πως να βγει.
3. Η απληστία
Η εξουσία δεν χορταίνει εξουσία. Δεν χορταίνει επαύλεις ακριβά αυτοκίνητα κοσμήματα κότερα θησαυροφυλάκια λεφτά. Όσο περισσότερα έχει τόσο περισσότερα θέλει.
4. Η φιλαυτία
Η εξουσία αρέσκεται σε πόζες ναρκισσισμού και επιδείξεις πολυτελείας νεοπλουτισμού ρηχού φιλανθρωπισμού. Αυτοβραβεύεται και αυτοφωτογραφίζεται συνεχώς.
Η εξουσία βραβεύει την εξουσία. Συγκρίνατε πόσα βραβεία έχει πάρει η Κυρά της Ρω και πόσα βραβεία έχουν πάρει άλλες κυρίες. Η έλλειψη σεμνότητας και αυτή η υπερβολή της εξουσίας γίνεται γελοία και γραφική και γυρίζει εναντίον της. Απομυθοποιείται εντελώς.
5. Η έλλειψη αυτογνωσίας
Η εξουσία δεν έχει αυτογνωσία και δεν έχει αυτογνωσία γιατί δεν έχει ηθική και αισθητική.
Δεν ξέρει τον εαυτό της, δεν γνωρίζει για τον εαυτό της, ταυτίζεται πολύ με την περσόνα και το Φαίνεσθαι. Αυτό καταλήγει να είναι το σιδηρούν προσωπείο της στο οποίο φυλακισμένη zει.
6. Η κολακεία
Η εξουσία διατηρεί πάντοτε μία αυλή από αυλοκόλακες και μανδαρίνους. Απατεώνες ράφτες που της λένε αυτά που θέλει να ακούσει για να γίνονται αρεστοί και της χαϊδεύουν τα αυτιά. Πόσο ωραία είναι τα ανύπαρκτα ρούχα που φοράει. Είναι λάθος γιατί αποκόπτεται από τα πραγματικά προβλήματα και από αυτό που συμβαίνει πραγματικά. Όταν έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα είναι πλέον αργά για αυτή και είναι γυμνή φανερά.
7. Η εξαγορά
Η εξουσία εξαγοράζει συνειδήσεις Και εξαγοράζεται όμως, σε ένα φαύλο κύκλο αυτοπαγιδεύεται. Γιατί αυτούς που εύκολα εξαγοράσει, εύκολα εξαγοράσουν τους και άλλοι υποψήφιοι της εξουσίας. Η διαφθορά που καλύπτει γίνεται η κινούμενη άμμος που την καταπίνει.
8. Η φαντασία
Η εξουσία δεν έχει φαντασία έμπνευση οραματισμό γιατί έχει ένα παγιωμένο σημείο αντίληψης. Φοβισμένη βαδίζει σε στερεότυπα. Πιάνεται απελπισμένη από τα μαλλιά της ακόμη και όταν πνίγεται.
9. Η μετριότητα
Η εξουσία αρέσκεται να περιστοιχίζεται από μέτριους ανθρώπους έως ανόητους. Προωθεί πάντα το χειρότερο και καταδιώκει το καλύτερο. Με αυτό τον τρόπο κατεβάζει το επίπεδο της ενέργειας και της συνείδησης. 'Ομως ποιο είναι το όφελος όταν εξουσιάζεις τους χειρότερους ενώ θα μπορούσες να κυβερνάς στους καλύτερους ανεβαίνοντας και εσύ;
10. Η αθανασία
2. Ο διαχωρισμός της γνώσης
Η εξουσία διαχώρισε τη γνώση σε θεοκρατική μεταφυσική και πανεπιστημιακή, το Άγνωστο και το Γνωστό. Με το Γνωστό έφτιαξε έναν απέραντο λαβύρινθο στοών και πανεπιστημίων τα οποία ελέγχει από τα οποία δύσκολα βγαίνει κανείς υγιής και αρτιμελής. Στο Γνωστό κυριαρχούν οι μαστροποί τις γνώσεις με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά. Με το Άγνωστο έφτιαξε τα θεοκρατικά συστήματα στα οποία κυριαρχούν οι μαστροποί του Θεού ως εκπρόσωποί του. Το λάθος της είναι ότι εγκλωβίστηκε και στα δύο, μαζί με αυτούς που έχει εγκλωβίσει και δεν ξέρει πως να βγει.
3. Η απληστία
Η εξουσία δεν χορταίνει εξουσία. Δεν χορταίνει επαύλεις ακριβά αυτοκίνητα κοσμήματα κότερα θησαυροφυλάκια λεφτά. Όσο περισσότερα έχει τόσο περισσότερα θέλει.
4. Η φιλαυτία
Η εξουσία αρέσκεται σε πόζες ναρκισσισμού και επιδείξεις πολυτελείας νεοπλουτισμού ρηχού φιλανθρωπισμού. Αυτοβραβεύεται και αυτοφωτογραφίζεται συνεχώς.
Η εξουσία βραβεύει την εξουσία. Συγκρίνατε πόσα βραβεία έχει πάρει η Κυρά της Ρω και πόσα βραβεία έχουν πάρει άλλες κυρίες. Η έλλειψη σεμνότητας και αυτή η υπερβολή της εξουσίας γίνεται γελοία και γραφική και γυρίζει εναντίον της. Απομυθοποιείται εντελώς.
5. Η έλλειψη αυτογνωσίας
Η εξουσία δεν έχει αυτογνωσία και δεν έχει αυτογνωσία γιατί δεν έχει ηθική και αισθητική.
Δεν ξέρει τον εαυτό της, δεν γνωρίζει για τον εαυτό της, ταυτίζεται πολύ με την περσόνα και το Φαίνεσθαι. Αυτό καταλήγει να είναι το σιδηρούν προσωπείο της στο οποίο φυλακισμένη zει.
6. Η κολακεία
Η εξουσία διατηρεί πάντοτε μία αυλή από αυλοκόλακες και μανδαρίνους. Απατεώνες ράφτες που της λένε αυτά που θέλει να ακούσει για να γίνονται αρεστοί και της χαϊδεύουν τα αυτιά. Πόσο ωραία είναι τα ανύπαρκτα ρούχα που φοράει. Είναι λάθος γιατί αποκόπτεται από τα πραγματικά προβλήματα και από αυτό που συμβαίνει πραγματικά. Όταν έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα είναι πλέον αργά για αυτή και είναι γυμνή φανερά.
7. Η εξαγορά
Η εξουσία εξαγοράζει συνειδήσεις Και εξαγοράζεται όμως, σε ένα φαύλο κύκλο αυτοπαγιδεύεται. Γιατί αυτούς που εύκολα εξαγοράσει, εύκολα εξαγοράσουν τους και άλλοι υποψήφιοι της εξουσίας. Η διαφθορά που καλύπτει γίνεται η κινούμενη άμμος που την καταπίνει.
8. Η φαντασία
Η εξουσία δεν έχει φαντασία έμπνευση οραματισμό γιατί έχει ένα παγιωμένο σημείο αντίληψης. Φοβισμένη βαδίζει σε στερεότυπα. Πιάνεται απελπισμένη από τα μαλλιά της ακόμη και όταν πνίγεται.
9. Η μετριότητα
Η εξουσία αρέσκεται να περιστοιχίζεται από μέτριους ανθρώπους έως ανόητους. Προωθεί πάντα το χειρότερο και καταδιώκει το καλύτερο. Με αυτό τον τρόπο κατεβάζει το επίπεδο της ενέργειας και της συνείδησης. 'Ομως ποιο είναι το όφελος όταν εξουσιάζεις τους χειρότερους ενώ θα μπορούσες να κυβερνάς στους καλύτερους ανεβαίνοντας και εσύ;
10. Η αθανασία
Αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή είναι
ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπου και η μεγάλη αγωνία του.
Η αθανασία με κάθε τρόπο έχει ένα μεγάλο ατύχημα αντίτιμο και η συναλλαγή με όντα που την υπόσχονται είναι χειρότερη μορφή δουλείας.
Το πέρασμα των ανθρωπίδων από την Λεμουριανή Εποχή στην Ατλαντική είχε σαν αποτέλεσμα την εξουσία της Ατλαντίδας να την κρατήσει ο Ποσειδώνας μέχρι να εξοργιστεί ο Δίας. Την Εποχή των Ιχθύων τα Ποσειδώνεια συστήματα θεοσοφίας αναπτύχθησαν σε θέση εξουσίας με λεγεώνες δούλων δουλείας και θρησκοληψίας.
11. Η προσκόλληση
ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπου και η μεγάλη αγωνία του.
Η αθανασία με κάθε τρόπο έχει ένα μεγάλο ατύχημα αντίτιμο και η συναλλαγή με όντα που την υπόσχονται είναι χειρότερη μορφή δουλείας.
Το πέρασμα των ανθρωπίδων από την Λεμουριανή Εποχή στην Ατλαντική είχε σαν αποτέλεσμα την εξουσία της Ατλαντίδας να την κρατήσει ο Ποσειδώνας μέχρι να εξοργιστεί ο Δίας. Την Εποχή των Ιχθύων τα Ποσειδώνεια συστήματα θεοσοφίας αναπτύχθησαν σε θέση εξουσίας με λεγεώνες δούλων δουλείας και θρησκοληψίας.
11. Η προσκόλληση
Η εξουσία προσκολλάται πάντοτε στην εξουσία.
Δεν αφήνει την καρέκλα της εξουσίας με τίποτα. Είναι ένας τρόπος να πιάνεις τον πίθηκο.
Δεν αφήνει την καρέκλα της εξουσίας με τίποτα. Είναι ένας τρόπος να πιάνεις τον πίθηκο.
Αν βάλεις μια μπανάνα σε ένα βάζο δεν θα αφήσει ποτέ την μπανάνα.
12. Η ελευθερία
Η εξουσία φοβάται την Ελευθερία. Καλλιεργεί πάντα το δίπολο του αφέντη και του δούλου με εναλλαγή ρόλων και ιεραρχίας, θύτη και θύματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαιωνίζει νοσηρές καταστάσεις και σκιώδεις μορφές του συλλογικού ασυνείδητου στο οποίο βουλιάζει και η ίδια.
Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία άφοβα και χωρίς κολακεία
Λέγοντας την αλήθεια στην εξουσία άφοβα και χωρίς κολακεία
Αστραία ©©
Επόμενο
Οι μέθοδοι της εξουσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Be simple